Murder - Horus The Astroneer

Blood on the floor and my back is up against a wall

This is torture I told them I couldn’t hear them when they call

It’s the voices I tell you I cannot even form a thought

They speak through me before I can even plead my case at all

I’m a killer, killer

And I do not feel remorse

I have tried so many times but in the chaos it gets lost

I remember walking down the street I saw them in the dark

But I do not remember what happened next when I woke up

I was on top of them inside of this house they tried to crawl

Then I cut their throat spreading their fucking blood along the walls

Then they looked at me as if to ask why I was here at all

I said fate is just something we cannot act like we control

Then they died, died, died right there in my arms

I start to cry, cry, cry because I don’t know the cause

Of why I am here in their house with a knife clutched in my palm

Stabbing over and over their fucking face without a pause

Head hanging down

To the floor kick it round

Your name tatted on my gums

Blood filling up my mouth

Violence runs in my family

Daddy’s favorite hand me down

Look down at my shattered bones

Wonder if he would be proud

Hold the pain down

I am just too weak I let it out

Screaming at myself

Scaring everybody standing round

Anybody staring long

Gets an eye gouged out

Everybody gather round

Gotta choose my second victim now

Bloed op de vloer en mijn rug staat tegen een muur

Dit is marteling. Ik heb ze gezegd dat ik ze niet kon horen als ze bellen

Het zijn de stemmen waarvan ik je zeg dat ik niet eens een gedachte kan vormen

Ze spreken via mij voordat ik zelfs maar mijn zaak kan bepleiten

Ik ben een moordenaar, moordenaar

En ik heb geen spijt

Ik heb het zo vaak geprobeerd, maar in de chaos gaat het verloren

Ik herinner me dat ik over straat liep, ik zag ze in het donker

Maar ik herinner me niet wat er daarna gebeurde toen ik wakker werd

Ik zat bovenop hen in dit huis dat ze probeerden te kruipen

Toen sneed ik hun keel door en verspreidde hun bloed langs de muren

Toen keken ze me aan alsof ze wilden vragen waarom ik hier eigenlijk was

Ik zei dat het lot gewoon iets is dat we niet kunnen doen alsof we controle hebben

Toen stierven ze, stierven, stierven daar in mijn armen

Ik begin te huilen, huilen, huilen omdat ik de oorzaak niet ken

Waarom ik hier in hun huis ben met een mes in mijn handpalm

Keer op keer over hun verdomde gezicht steken zonder pauze

Hoofd naar beneden hangend

Om de vloer te schoppen

Je naam getatoeëerd op mijn tandvlees

Bloed vult mijn mond

Geweld zit in mijn familie

Papa's favoriete geef me een seintje

Kijk naar mijn verbrijzelde botten

Vraag me af of hij trots zou zijn

Houd de pijn in bedwang

Ik ben gewoon te zwak, ik laat het eruit

Tegen mezelf schreeuwen

Iedereen bang maken die erbij staat

Iedereen die lang staart

Krijgt een oog uitgestoken

Iedereen verzamelen rond

Ik moet nu mijn tweede slachtoffer kiezen