Lost - Horus The Astroneer

Where do I go?

What do I say?

How do I convince myself

That I will ever find my place?

Time and time again

I’ve fallen flat upon my fucking face

And it seems that I can’t find my fucking niche in anything

I want to end my fucking life

I say it time and time again

But if I were to just die

How would they speak about my name?

How could I stay alive?

Running around lost inside this place?

Oh I am lost inside this place

Oh I have lost the fucking race

And when you look at me you see it

Painted on my fucking face

These are not words to get you moved

I swear these words are not for you

I wrote this down so I could fucking scream

Alone inside my room

Nobody did this shit to me

No family or a friend

I want to end my fucking life

I say it time and time again (Time and time again…)

I do not understand

The ramifications

Of your smile

When you pierce into my soul

With that gaze it drives me wild

Maybe I’m lost

Maybe I’m found

Maybe I just enjoy adventure

But at what cost?

I’m feeling down

So lemme write to you this letter

Or it’s a poem?

Or it’s a sound?

Where is my home?

Not in this town

Not in this skin

Soaking in sin

And if I drown

If I give in

Will you be by my side?

Or will that be it?

Let me explain

Let go of pain

Where is my home?

Am I not sane?

Not in this house

Not in this brain

Waar ga ik heen?

Wat zeg ik?

Hoe overtuig ik mezelf?

Dat ik ooit mijn plek zal vinden?

Keer op keer

Ik ben plat op mijn verdomde gezicht gevallen

En het lijkt erop dat ik mijn verdomde niche nergens in kan vinden

Ik wil mijn verdomde leven beëindigen

Ik zeg het keer op keer

Maar als ik gewoon dood zou gaan

Hoe zouden ze over mijn naam spreken?

Hoe kon ik in leven blijven?

Verdwaald rondrennen in deze plek?

Oh, ik ben verdwaald op deze plek

Oh, ik heb de verdomde race verloren

En als je naar me kijkt, zie je het

Geschilderd op mijn verdomde gezicht

Dit zijn geen woorden om je in beweging te krijgen

Ik zweer dat deze woorden niet voor jou zijn

Ik heb dit opgeschreven zodat ik verdomme kon schreeuwen

Alleen in mijn kamer

Niemand heeft me dit aangedaan

Geen familie of een vriend

Ik wil mijn verdomde leven beëindigen

Ik zeg het keer op keer (Keer op keer...)

Ik begrijp het niet

de gevolgen

Van je glimlach

Wanneer je doordringt in mijn ziel

Met die blik word ik er wild van

Misschien ben ik verloren

Misschien word ik gevonden

Misschien geniet ik gewoon van avontuur

Maar tegen welke prijs?

Ik voel me down

Dus laat me je deze brief schrijven

Of is het een gedicht?

Of is het een geluid?

Waar is mijn huis?

Niet in deze stad

Niet in deze skin

Weken in de zonde

En als ik verdrink

Als ik toegeef

Sta je aan mijn zijde?

Of zal dat het zijn?

Laat het me uitleggen

Laat de pijn los

Waar is mijn huis?

Ben ik niet verstandig?

Niet in dit huis

Niet in dit brein