buio. (Outro) - Holden

A me e a tutte quelle volte

Che mi son perso dentro me stesso cercando le risposte

Quando mi chiedevo perché vivo

Quando non capivo il senso di ogni mio respiro

Rimanevo in silenzio anche se avevo bisogno d’aiuto

In un mondo dove anche con il sole tutto era buio

E credevo di esser solo tra tanti, perso nel vuoto

Diverso da tutti gli altri

Poi t’ho incontrata ed è stata la mia svolta

Come se avessi respirato per la prima volta

Non ho più sentito rabbia, non ho più avuto l’ansia

Mi hai preso con la forza e spinto fuori dalla gabbia

Avevo i brividi, eravamo timidi

Ma in poco tempo hai tatuato sul mio corpo i tuoi baci

Come lividi ci sentivamo vivi, sì

Gli incubi sparivano e i sogni si facevano più vividi

Con te non avevo paura per te avrei preso la luna

Le stelle e i pianeti, con te o con nessuna

Ci siamo promessi di lottare dalla prima volta la promessa di non mollare

Tu mi hai dato la vita quando io non la volevo

Hai creduto in me quando neanche io lo facevo

Ma adesso è finita e tu sei persa nei miei ricordi, sai

Quante notti insonni a chiedermi quando ritorni

E sento la rabbia tornare, il buio che prova a rientrare

I sogni che svaniscono e poi il sole tramontare

La notte sta arrivando e io sono da solo

Circondato dai miei incubi disperso nel mio vuoto

Giuro che combatto, giuro che ce la faccio

Stavolta lo faccio per me e nessun altro

Tu mi hai dato il mondo tu mi hai dato una ragione

Tu mi hai dato la vita mi hai insegnato cos'è l’amore

E il buio fa paura, il buio mi spaventa

Giuro che combatto e che vinco questa guerra

Per tutte quelle volte che mi hai fatto stare bene

Per tutte quelle volte che abbiamo lottato insieme

Per tutte quelle volte che hai dato un senso a questa vita

Per quelle volte che volevo farla finita

Per tutte quelle volte che ho pensato di mollare

Per tutte quelle volte che mi sono fatto male

Voor mij en al die keren

Dat ik verdwaald ben in mezelf op zoek naar de antwoorden

Toen ik me afvroeg waarom ik leef

Toen ik de betekenis van elke ademhaling niet begreep

Ik bleef stil, ook al had ik hulp nodig

In een wereld waar zelfs met de zon alles donker was

En ik dacht dat ik de enige was tussen velen, verloren in de leegte

Anders dan alle anderen

Toen ontmoette ik jou en het was mijn keerpunt

Alsof je voor het eerst ademt

Ik voelde geen woede meer, ik had geen angst meer

Je nam me met geweld en duwde me uit de kooi

Ik rilde, we waren verlegen

Maar in een korte tijd heb je je kussen op mijn lichaam getatoeëerd

Hoe gekneusd voelden we ons levend, ja

De nachtmerries verdwenen en de dromen werden levendiger

Met jou was ik niet bang voor jou zou ik de maan hebben genomen

De sterren en planeten, met jou of niet

We hebben onszelf beloofd om vanaf de eerste keer te vechten, de belofte om niet op te geven

Je gaf me het leven toen ik het niet wilde

Jij geloofde in mij toen ik dat ook niet deed

Maar nu is het voorbij en ben je verdwaald in mijn herinneringen, weet je

Hoeveel slapeloze nachten vragen je je af wanneer je terugkomt?

En ik voel de woede terugkeren, de duisternis die probeert terug te keren

Dromen die verdwijnen en dan gaat de zon onder

De nacht komt eraan en ik ben alleen

Omringd door mijn nachtmerries verloren in mijn leegte

Ik zweer dat ik vecht, ik zweer dat ik het kan

Deze keer doe ik het voor mezelf en voor niemand anders

Je gaf me de wereld, je gaf me een reden

Je gaf me het leven, je leerde me wat liefde is

En het donker is eng, het donker maakt me bang

Ik zweer dat ik vecht en dat ik deze oorlog win

Voor al die keren dat je me een goed gevoel gaf

Voor al die keren dat we samen vochten

Voor al die keren dat je zin hebt gegeven aan dit leven

Voor die keren wilde ik er vanaf

Voor al die keren dat ik heb overwogen om op te geven

Voor al die keren dat ik mezelf pijn heb gedaan