Kid Gloves - Hey Rosetta!

When you come to, and kinda floating

The air is full, its like its holding you

Isn’t it typical?

Nobody’s noticing

I left it moving in, I left it breathing

Isn’t it beautiful?

Here in the thick of it

To know that when you fall

You’re just afraid to swim

Here it is

See the arches of pain

See the ocean of dust

See all the colors arranged

And hover over us?

But back when we were little kids

Lifted into our beds

Didn’t we see the dead

Before we turned our heads?

Here it is…

Its invisible.

There are no words for it.

I know you feel it, though

Feel it lifted up

Feel the waves come on

And every set of love

Suddenly move as one

We would deny so much

Of e’ry religion

Of all the saddest thing

I never understood

They took away my trust

Maybe I gave it up

Just an adolescent shrug

Past here as I dropped the gloves

Yeah, but that was years ago

With so many miracles

Leaving with my added trust

Now I set a hope for dust

Now I sent it open up

Als je bijkomt, en een beetje zweeft

De lucht is vol, het is alsof het je vasthoudt

Is het niet typisch?

Niemand merkt het

Ik liet het intrekken, ik liet het ademen

Is het niet prachtig?

Hier in het midden van het

Om te weten dat wanneer je valt

Je bent gewoon bang om te zwemmen

Hier is het

Zie de bogen van pijn

Zie de oceaan van stof

Zie alle kleuren gerangschikt

En boven ons zweven?

Maar toen we nog kleine kinderen waren

In onze bedden getild

Hebben we de doden niet gezien?

Voordat we ons hoofd omdraaiden?

Hier is het…

Het is onzichtbaar.

Er zijn geen woorden voor.

Ik weet echter dat je het voelt

Voel het opgeheven

Voel de golven opkomen

En elke set van liefde

Plotseling als één bewegen

We zouden zoveel ontkennen

Van elke religie

Van alle treurigste dingen

Ik heb het nooit begrepen

Ze hebben mijn vertrouwen weggenomen

Misschien heb ik het opgegeven

Gewoon een puber die zijn schouders ophaalt

Hier voorbij toen ik de handschoenen liet vallen

Ja, maar dat was jaren geleden

Met zo veel wonderen

Vertrek met mijn toegevoegde vertrouwen

Nu heb ik hoop gevestigd op stof

Nu heb ik het opengemaakt