Desert - Heather Woods Broderick

these days been house ridden

couch sitting in a cold mind

the long silence of the dim type

an old man breathing in the room next to mine

i spoke it with fever

put my foot down against reconcilable blame

still i dream in a desert

of a heart that’s been drowning in shame

the truth of the matter

is from the shadows it was staring me in the face

would have lost myself in the desert

of the hearts that lie tarnishing, debased

wits quitting, all the shit’s spinning

and fists swinging under wooled eyes

a tall shadow of the blind type

the fold or the forfeit

all past times of mine

you heard it through the ether

a still riding, melancholic hue

you dreamt in light empyreal

of my heart, would be coming home to you

until you face the matter

from the shadows had been staring us in the face

you will sleep in a desert

and your heart will lie honorably disgraced

deze dagen zijn huis gereden

bank zitten in een koude geest

de lange stilte van het schemerige type

een oude man die ademt in de kamer naast de mijne

ik sprak het met koorts

zet mijn voet neer tegen verzoenbare schuld

toch droom ik in een woestijn

van een hart dat verdrinkt in schaamte

de waarheid

is vanuit de schaduwen dat het me in het gezicht staarde

zou mezelf zijn kwijtgeraakt in de woestijn

van de harten die bezoedeld, vernederd liggen

verstand stoppen, alle shit draait

en vuisten zwaaiend onder wollige ogen

een grote schaduw van het blinde type

de fold of de verbeurdverklaring

alle vroegere tijden van mij

je hoorde het via de ether

een nog steeds rijdende, melancholische tint

je droomde in het licht van de hemel

van mijn hart, zou bij jou thuiskomen

totdat je de zaak onder ogen ziet

uit de schaduw had ons recht in het gezicht gestaard

je slaapt in een woestijn

en je hart zal eervol te schande liggen