Болото - HARU

Солнце покидает небо, не оставив ни минуты.

И где бы, с кем бы не был — еду я родным маршрутом:

На последний этаж, оставив все предрассудки.

Я поднимаюсь полюбить тебя ещё на сутки.

Ты видишь своё отражение моей души —

И в этом людном городе, мы не чужие уже.

Я появляюсь рядом только, когда темно —

И вроде вместе застаём рассвет, но…

Припев:

Ты не знаешь, кто я — а я, знаю, кто ты.

Ныряю с головою в манящее болото.

А я, знаю, кто ты.

Ты не знаешь, кто я.

Мне надо на работу.

Ты будь просто со мной.

Ты не знаешь, кто я — а я, знаю, кто ты.

Ныряю с головою в манящее болото.

А я, знаю, кто ты.

Ты не знаешь, кто я.

Мне надо на работу.

Ты будь просто со мной.

Только со мной.

Забыть тебя опасно, мне сейчас уже напрасно — это блеф!

Мою белую душу ты кинула в стирку с приторно-красным!

Верни моё вчера, оно стоит дороже, в сердце.

Останови часы во всём мире, что звёзды на небе никак не погаснут.

Во сне я видел лето, и берег песчаный у самой кровати.

И ты была раздета — не, я шучу, в одном лишь халате.

Поцелуи, объятия, были там стадии, как в чёрно-белом кино.

Платье сменилось на скатерть — и всё равно, что… Но —

Припев:

Ты не знаешь, кто я — а я, знаю, кто ты.

Ныряю с головою в манящее болото.

А я, знаю, кто ты.

Ты не знаешь, кто я.

Мне надо на работу.

Ты будь просто со мной.

Ты не знаешь, кто я — а я, знаю, кто ты.

Ныряю с головою в манящее болото.

А я, знаю, кто ты.

Ты не знаешь, кто я.

Мне надо на работу.

Ты будь просто со мной.

Только со мной.

De zon verlaat de hemel zonder ook maar een minuut te vertrekken.

En waar, met wie ik ook ben, ik ga langs mijn geboorteroute:

Naar de laatste verdieping, alle vooroordelen achterlatend.

Ik sta op om nog een dag van je te houden.

Je ziet je weerspiegeling van mijn ziel -

En in deze drukke stad zijn we geen vreemden meer.

Ik verschijn alleen naast je als het donker is -

En we lijken samen de dageraad te vangen, maar...

Refrein:

Je weet niet wie ik ben - maar ik weet wie je bent.

Ik duik met mijn hoofd het verleidelijke moeras in.

En ik weet wie je bent.

Je weet niet wie ik ben.

Ik moet naar mijn werk gaan.

Je bent gewoon bij mij.

Je weet niet wie ik ben - maar ik weet wie je bent.

Ik duik met mijn hoofd het verleidelijke moeras in.

En ik weet wie je bent.

Je weet niet wie ik ben.

Ik moet naar mijn werk gaan.

Je bent gewoon bij mij.

Alleen met mij.

Het is gevaarlijk om je te vergeten, het is nutteloos voor mij - het is een bluf!

Je gooide mijn witte ziel in de was met suikerachtig rood!

Geef mijn gisteren terug, het kost meer, in het hart.

Stop de klok over de hele wereld zodat de sterren aan de hemel nooit uit zullen gaan.

In een droom zag ik de zomer, en de zandige kust op het bed.

En je was uitgekleed - niet, ik maak een grapje, alleen in een badjas.

Kusjes, knuffels, er waren podia, zoals in een zwart-witfilm.

De jurk is veranderd in een tafelkleed - en het is allemaal hetzelfde dat ... Maar -

Refrein:

Je weet niet wie ik ben - maar ik weet wie je bent.

Ik duik met mijn hoofd het verleidelijke moeras in.

En ik weet wie je bent.

Je weet niet wie ik ben.

Ik moet naar mijn werk gaan.

Je bent gewoon bij mij.

Je weet niet wie ik ben - maar ik weet wie je bent.

Ik duik met mijn hoofd het verleidelijke moeras in.

En ik weet wie je bent.

Je weet niet wie ik ben.

Ik moet naar mijn werk gaan.

Je bent gewoon bij mij.

Alleen met mij.