Les temps sont doux - Guy Beart

Une chanson d’amour

Dans cette fausse douceur des «endormis du temps présent», l’esclavage par les

objets

Et les «âmes dures» qui essayent de vivre de la passion

J’ai voulu traverser la rue

Simplement pour aller chez toi

Mais la cohorte et la cohue

Bloquaient les chemins jusqu’aux toits

Il fallait creuser vies et viandes

Il fallait piétiner des corps

Et ça, que les hommes m’entendent

Je ne veux pas le vivre encor

Les temps sont doux

Aux âmes dures

Il y a trop longtemps que je dure

Les temps sont doux

Pour l'âge d’or

Il y a trop longtemps que je dors

Vers ta chambre enfin je m’envole

Je tombe alors sur des gisants

Je serre la main gourde et molle

Des endormis du temps présent

Puis j’ai bousculé cette bande

Qui n'était plus que du décor

Et ça, que les hommes m’entendent

Je ne veux pas le vivre encor

Les temps sont doux

Aux âmes dures

Il y a trop longtemps que je dure

Les temps sont doux

Pour l'âge d’or

Il y a trop longtemps que je dors

Il m’a fallu baisser l'échine

Pour t’acheter des objets neufs

Dans le troupeau du Dieu Machine

Parmi les bœufs devenu bœuf

Je sais déjà que l’on marchande

Mon âme au grand marché confort

Et ça, que les hommes m’entendent

Je ne veux pas le vivre encor

J’ai tout cassé d’un coup de tête

Et j’ai fui dans les coins perdus

Et là j’ai vu plantes et bêtes

Suivre aussi les chemins tordus

Dans l’air du ciel devenu cendre

J’ai beau hurler encor plus fort

Ni toi ni les arbres n’entendent

Ils dorment tous, ivres ou morts

Les temps sont doux

Aux âmes dures

Il y a trop longtemps que je dure

Le ciel est flou

Où est l’aurore?

Allons-nous renverser le sort?

Een liefdeslied

In deze valse zoetheid van de "slapen van de huidige tijd", slavernij door de

voorwerpen

En de "stoere zielen" die proberen te leven van passie

Ik wilde de straat oversteken

Gewoon om naar huis te gaan

Maar de cohort en de verliefdheid

De paden naar de daken geblokkeerd

Moest levens en vlees graven?

Lichamen moesten worden vertrapt

En dat, dat mannen me horen

Ik wil het niet nog een keer beleven

De tijden zijn zoet

Voor harde zielen

Ik heb het te lang volgehouden

De tijden zijn zoet

Voor de gouden eeuw

Ik heb te lang geslapen

Eindelijk naar je kamer vlieg ik weg

Ik kom dan ligfietsen tegen

Ik schud handen stijf en slap

Slapers van deze tijd

Toen rockte ik deze band

Wat niet meer was dan versiering

En dat, dat mannen me horen

Ik wil het niet nog een keer beleven

De tijden zijn zoet

Voor harde zielen

Ik heb het te lang volgehouden

De tijden zijn zoet

Voor de gouden eeuw

Ik heb te lang geslapen

Ik moest mijn rug laten zakken

Om nieuwe dingen voor je te kopen

In de kudde van de Machine God

Onder de ossen wordt een os

Ik weet al dat we onderhandelen

Mijn ziel op de grote comfortmarkt

En dat, dat mannen me horen

Ik wil het niet nog een keer beleven

Ik heb alles in één klap kapot gemaakt

En ik vluchtte naar verloren hoeken

En daar zag ik planten en beesten

Volg ook de kronkelende paden

In de lucht van de lucht veranderd in as

Ik kan nog harder schreeuwen

Noch jij, noch de bomen horen

Ze slapen allemaal, dronken of dood

De tijden zijn zoet

Voor harde zielen

Ik heb het te lang volgehouden

De lucht is wazig

Waar is de dageraad?

Zullen we de betovering omkeren?