Судьба экспедиции - GroTTesque

Бурлит весь свет, ажиотаж

Совершается полет за полярный круг.

Идет последний инструктаж

Аэростат наш в небе, облака вокруг!

Припасы есть, запас карман не тянет!

Мы верили, что этот день настанет!

Под нами белизна, что режет глаза!

И полярный дикий холод

Пронзает наши сердца.

И нет пути назад.

Мы выбрали дорогу!

Коль гибель ждет в снегах, то значит такова

судьба!

А вот и он, полярный круг

Бортовой компас сошел с ума

От моторов слышен странный стук

И обшивка вся трещит по швам!

И цель близка!

Мы добрались почти!

Нам нужно выжить, не свернуть с пути...

Под нами белизна, что режет глаза!

И полярный дикий холод

Пронзает наши сердца.

И нет пути назад.

Мы выбрали дорогу!

Коль гибель ждет в снегах, то значит такова

судьба!

Среди обломков и вечного льда

Через ветра пробивается крик

«Я тут не останусь навсегда!

Я вернусь домой на материк!»

Он, закрыл глаза, умирая в снегах.

Тени этих слов застыли на губах...

Под нами белизна, что режет глаза!

И полярный дикий холод

Пронзает наши сердца.

И нет пути назад.

Мы выбрали дорогу!

Коль гибель ждет в снегах, то значит такова

судьба!

De hele wereld is ziedend, opwinding

De vlucht is boven de poolcirkel.

Laatste briefing bezig

Onze ballon hangt in de lucht, de wolken zijn in de buurt!

Er zijn voorraden, de voorraad trekt niet aan de zak!

We geloofden dat deze dag zou komen!

Onder ons is witheid die pijn doet aan de ogen!

En polaire wilde koude

Doordringt ons hart.

En er is geen weg terug.

We hebben de weg gekozen!

Als de dood in de sneeuw wacht, betekent dit dat:

lot!

En hier is hij dan, de poolcirkel

Kompas aan boord gek geworden

Er komt een vreemd geluid uit de motoren

En de huid barst helemaal uit zijn voegen!

En het doel is dichtbij!

We zijn er bijna!

We moeten overleven, niet het pad afslaan...

Onder ons is witheid die pijn doet aan de ogen!

En polaire wilde koude

Doordringt ons hart.

En er is geen weg terug.

We hebben de weg gekozen!

Als de dood in de sneeuw wacht, betekent dit dat:

lot!

Tussen het puin en het eeuwige ijs

Een kreet breekt door de wind

“Ik blijf hier niet voor altijd!

Ik zal terugkeren naar het vasteland!”

Hij sloot zijn ogen en stierf in de sneeuw.

De schaduwen van deze woorden bevroor op de lippen...

Onder ons is witheid die pijn doet aan de ogen!

En polaire wilde koude

Doordringt ons hart.

En er is geen weg terug.

We hebben de weg gekozen!

Als de dood in de sneeuw wacht, betekent dit dat:

lot!