Буря - GroTTesque

Буря… Бог морей осерчал

Ветер… Волны бьются в причал

А далеко в беспокойных водах,

Корабль борется с природой.

И переломный миг настал:

Воюют ветер и металл!

Звезды... Мертвый свет в небесах.

Буря... И молитвы на устах

Но вот гений людской был сломлен,

И ветра свист гимну смерти подобен.

Корабль жалобно скрипит...

И вода бурлит!

Мировой океан жалости не знает

Коль ты дашь слабину -

Он примет тебя к себе

И никто никогда не узнает

О томящейся на дне беспокойной душе

Море... Волны бьются в борта

Люди... Виден страх в их сердцах

И вот корабль ко дну уходит

Надежды нет, всех волною накроет

Стоят машины и свет погас.

И смерти страшной пробил час!

Мировой океан жалости не знает

Коль ты дашь слабину -

Он примет тебя к себе

И никто никогда не узнает

О томящейся на дне беспокойной душе

Мировой океан жалости не знает

Коль ты дашь слабину -

Он примет тебя к себе

И никто никогда не узнает

О томящейся на дне беспокойной душе

Буря.. бог морей осерчал.

Ветер.. волны бьются в причал

А океан - он глубок и темен.

Корабль, что был людьми построен,

Решив однажды бросить вызов судьбе

Теперь покоится на дне…

Een storm... God van de zeeën werd boos

Wind ... Golven slaan op de pier

En ver weg in rusteloze wateren,

Het schip vecht tegen de natuur.

En het keerpunt kwam:

Wind en metaal zijn in oorlog!

Sterren... Dood licht aan de hemel.

Storm... En gebeden op de lippen

Maar het menselijk genie was gebroken,

En het gefluit van de wind is als een doodslied.

Het schip kraakt klagend...

En het water kolkt!

De wereldoceaan kent geen medelijden

Als je de speling opgeeft -

Hij zal je meenemen

En niemand zal het ooit weten

Over de rusteloze ziel die op de bodem wegkwijnt

Zee... Golven slaan tegen de zijkanten

Mensen... Je kunt de angst in hun hart zien

En nu gaat het schip naar de bodem

Er is geen hoop, het zal iedereen met een golf bedekken

De auto's staan ​​geparkeerd en de lichten zijn uit.

En het uur van de verschrikkelijke dood heeft geslagen!

De wereldoceaan kent geen medelijden

Als je de speling opgeeft -

Hij zal je meenemen

En niemand zal het ooit weten

Over de rusteloze ziel die op de bodem wegkwijnt

De wereldoceaan kent geen medelijden

Als je de speling opgeeft -

Hij zal je meenemen

En niemand zal het ooit weten

Over de rusteloze ziel die op de bodem wegkwijnt

Storm.. de god van de zeeën was boos.

Wind .. golven slaan op de pier

En de oceaan is diep en donker.

Het schip dat door mensen is gebouwd

Op een dag beslissen om het lot te trotseren

Nu lekker op de bodem...