Fafnersbane - Grimner, Erik Grawsiö (Månegarm)

Rött som guldet vid hans kropp

Flyter vår faders blod

För det du gjort jag förbannar dig

Intet skall du få

Ormskepnad skall jag taga

För att vakta det som är mitt

Girighetens klor griper hårt i mången man

Ty förbannelsen finns än kvar

Nu en ensam liten man blir förgiftad av dess tand

Ty guldet, det är människans baneman

I härden som brinner likt min broders eld

Min hämnd jag formar i järnet jag smider

Svärdet som skall dräpa den best som besitter

Rikedom och mäktigt håg, en visdom som skall bliva min

Jag sköljer min kropp uti ormens blod

Och jag känner styrka växa sig stor

Kraften är min och dess skatt likaså

Men jag känner det finns något mer ändå

Djupt i dess bröst, fåglarnas röst

En visdom som aldrig var menad för män

I drömmen är jag mäktig

Min klinga hugger

Jag vaknar aldrig upp igen

Girighetens klor griper hårt i mången man

Ty förbannelsen finns än kvar

Nu en ensam liten man blir förgiftad av dess tand

Ty guldet, det är människans baneman

Rood als het goud bij zijn lichaam

Stromend in het bloed van onze vader

Voor wat je deed, ik vervloek je

Je krijgt niets

Slangvorm die ik zal nemen

Om te bewaken wat van mij is

De klauwen van hebzucht grijpen veel mannen hard vast

Want de vloek is er nog steeds

Nu wordt een eenzaam mannetje vergiftigd door zijn tand

Want het goud is de man van de weg

In de haard die brandt als het vuur van mijn broer

Mijn wraak vorm ik in het ijzer dat ik smeed

Het zwaard dat het beest dat bezit zal doden

Rijkdom en machtige geest, een wijsheid die de mijne zal worden

Ik spoel mijn lichaam in het bloed van de slang

En ik voel dat de kracht geweldig groeit

De kracht is van mij en ook zijn schat

Maar ik voel dat er toch iets meer is

Diep in zijn borst, de stem van vogels

Een wijsheid die nooit bedoeld was voor mannen

In de droom ben ik krachtig

Mijn mes snijdt

Ik zal nooit meer wakker worden

De klauwen van hebzucht grijpen veel mannen hard vast

Want de vloek is er nog steeds

Nu wordt een eenzaam mannetje vergiftigd door zijn tand

Want het goud is de man van de weg