Rebecca - Grieves

It’s been awhile since I spoke like a human

Haven’t seen you in over half a decade

And haven’t talked since I moved

And the home town harmonies telling me you’ve been bad

Grieving over the fact that you’re losing your baby’s dad

But it’s not just that, you’re farther into the crack

Heard you’re walking a track and marching into the trash

Fuck praying, cause I’ve been silent for years

I’m sick of trying to be a man about it;

hiding my tears

And fuck the judgment, I’ve got a messed up past

But when asked and confronted, I’mma shut down fast

And the truth is, girl I cry when I think of you

And write a million songs that I’mma never get to sing with you

Talk about the places I’mma never get to bring you to

Show you what it’s like to build a life and learn a thing or two

What hurts me is that I love you, cause you’re my older sister

And the girl that I grew up with, c’mon

Today’s is thanksgiving November 24th 1988, you’re about to see the new puppet

show, ta-da!

(Indistinct girl talking — Rebecca)

Mom’s shuts down when I ask and dad’s so sad

That I don’t know if he’s ever gonna get past it

And really (hi dad), I’m finding it hard for me to manage

Any close relationships without the fear of vanishing

All of this has been hard, I ain’t denying it

I’m writing down this song as a product of my environment

But listen, they say that family is everything

It’s more than just a house, two dogs and a wedding ring

It’s blossoming life and standing up to anything

Trying to take the people that you love from what it’s meant to be

Yeah, so then where’d you go?

Prisoner in your body quarantined from your soul

And I know those drugs got you out in the cold

Got you spitting in the mouth of those showing you hope

So, if you’d ever come through to your senses

I’ll be right here, waiting for Rebecca

Het is een tijdje geleden dat ik als een mens sprak

Heb je al meer dan een half decennium niet gezien

En heb niet meer gesproken sinds ik ben verhuisd

En de harmonieën van de geboortestad die me vertellen dat je slecht bent geweest

Rouwen om het feit dat je de vader van je baby verliest

Maar het is niet alleen dat, je bent verder in de spleet

Ik heb gehoord dat je op een pad loopt en de prullenbak in marcheert

Fuck bidden, want ik ben al jaren stil

Ik ben het zat om er een man over te zijn;

mijn tranen verbergen

En fuck het oordeel, ik heb een verknoeid verleden

Maar toen ik werd gevraagd en geconfronteerd, sloot ik me snel af

En de waarheid is, meisje, ik huil als ik aan je denk

En schrijf een miljoen nummers die ik nooit met je kan zingen

Praat over de plaatsen waar ik je nooit naartoe kan brengen

Laat je zien hoe het is om een ​​leven op te bouwen en leer het een en ander

Wat me pijn doet, is dat ik van je hou, omdat je mijn oudere zus bent

En het meisje waarmee ik ben opgegroeid, kom op!

Het is vandaag Thanksgiving 24 november 1988, je staat op het punt om de nieuwe pop te zien

laat zien, ta-da!

(Onduidelijk meisje dat praat — Rebecca)

Mama sluit af als ik het vraag en papa is zo verdrietig

Dat ik niet weet of hij er ooit overheen komt

En echt (hallo vader), ik vind het moeilijk om het te redden

Elke hechte relatie zonder de angst om te verdwijnen

Dit is allemaal moeilijk geweest, ik ontken het niet

Ik schrijf dit nummer op als een product van mijn omgeving

Maar luister, ze zeggen dat familie alles is

Het is meer dan alleen een huis, twee honden en een trouwring

Het is een bloeiend leven en opstaan ​​​​tegen alles

Proberen de mensen van wie je houdt af te leiden van wat het bedoeld is te zijn

Ja, dus waar ging je heen?

Gevangene in je lichaam in quarantaine geplaatst vanuit je ziel

En ik weet dat die drugs je in de kou hebben geholpen

Je spuugt in de mond van degenen die je hoop laten zien

Dus, als je ooit tot bezinning zou komen

Ik zal hier zijn, wachtend op Rebecca