Kings - Grieves

I drink the clouded city rain water, you could never save my soul,

A pane of glass in my stomach and I don’t break it for no one,

Go — The blood runs like a river when your back’s turned,

And hope don’t float when it’s choking on its last words,

Word — which one would you use to describe this,

I’m sick of fighting everybody around me for silence,

Sick of trying to get by inside of your silly blinded,

Vision of what you thought life was before you dived in,

Take a look at me, I’m pickin' through my last meal,

Headin' to the gallows with a smile on my cracked grill, and,

That’s real — you can keep your little rap deals,

'Cause I don’t give a damn about being king of the crap hill,

Stop — and let it fall where the chips land,

And take the earth from underneath your fragile pride and kickstand,

So, when it all clears and the rain clouds fade,

You can sleep with the rest of the skeletons in the grave.

This city.

Yeah, it’s really got a hold on you.

This city.

It’s really got a hold on you.

(Chorus)

You don’t need to fight me off, I’m well on my way,

But I leave these cobblestones and matchsticks in the back of my brain,

I learned that you don’t have a single word left that you can say,

That’ll make me quiver when you wave it like a knife in my face,

Your king is dead.

You can change these bricks all day,

But not a single one will ever get you out of here and take you away,

You want a throne that can never be claimed,

But stand there looking like another drone that lost his way,

So take the broken crown off,

Bowin' in the kingdom full of fool’s gold,

Searching for a diamond in a pile full of bruised hopes,

You’re looking at me through those tiny, little two holes,

That lie to you and force you to be blinded when the truth shows,

Yeah, I guess I’m nothing but a blood drop,

That fell out of your last plaque-listed number one spot,

Coagulate me, I’m ready to be released and,

Out of your palms like a burgundy-patted breeze,

How poetic, you all want change but won’t let it,

Get a breath of any answer you decided it was ready to breathe,

Believe me, that’s the nature of the beast,

Break its little legs and then watch it try to flee,

Watch it hobble out your awful line of reach,

Turn around and pull the cotton out its mouth and pour its heart into the

streets,

And when all of this is over, you can sharpen up your teeth,

Just to smile in the mirror while the rest of you depletes.

This city.

It’s really got a hold on you.

This city.

Yeah, it really ate a hole through you.

(Chorus)(2X)

You don’t need to fight me off, I’m well on my way,

But leave these cobblestones and matchsticks in the back of my brain,

I learned that you don’t have a single word left that you can say,

That’ll make me quiver when you wave it like a knife in my face,

Your king is dead.

Ik drink het bewolkte stadsregenwater, je zou mijn ziel nooit kunnen redden,

Een ruit in mijn maag en ik breek het voor niemand,

Ga — Het bloed stroomt als een rivier als je de rug toekeert,

En hoop drijft niet wanneer het stikt in zijn laatste woorden,

Woord — welk woord zou je gebruiken om dit te beschrijven,

Ik ben het beu om tegen iedereen om me heen te vechten voor stilte,

Ziek van het proberen om binnen te komen van je dwaze verblinde,

Visie van wat je dacht dat het leven was voordat je erin dook,

Kijk naar mij, ik ben bezig met mijn laatste maaltijd,

Ga naar de galg met een glimlach op mijn gebarsten grill, en,

Dat is echt — je kunt je kleine rapdeals houden,

Omdat het me niets kan schelen dat ik de koning van de rotzooi ben,

Stop - en laat het vallen waar de chips landen,

En neem de aarde van onder je kwetsbare trots en standaard,

Dus als alles opklaart en de regenwolken vervagen,

Je kunt met de rest van de skeletten in het graf slapen.

Deze stad.

Ja, het heeft je echt te pakken.

Deze stad.

Het heeft je echt te pakken.

(Refrein)

Je hoeft me niet uit te vechten, ik ben goed op weg,

Maar ik laat deze kasseien en lucifers achter in mijn hersenen,

Ik heb geleerd dat je geen enkel woord meer hebt dat je kunt zeggen,

Dat zal me doen trillen als je ermee zwaait als een mes in mijn gezicht,

Je koning is dood.

Je kunt deze stenen de hele dag verwisselen,

Maar geen enkele zal je hier ooit uit krijgen en je meenemen,

U wilt een troon die nooit kan worden opgeëist,

Maar sta daar en zie eruit als een andere drone die de weg kwijt is,

Dus haal de gebroken kroon eraf,

Bowin' in het koninkrijk vol met dwaas goud,

Zoekend naar een diamant in een stapel vol gekneusde hoop,

Je kijkt naar me door die kleine twee gaatjes,

Die tegen je liegen en je dwingen om verblind te worden als de waarheid aan het licht komt,

Ja, ik denk dat ik niets anders ben dan een bloeddruppel,

Dat viel van je laatste nummer één plek op de plaquette,

Coaguleer me, ik ben klaar om te worden vrijgelaten en,

Uit je handpalmen als een bordeauxrood briesje,

Hoe poëtisch, jullie willen allemaal verandering maar laten het niet toe,

Haal adem van elk antwoord waarvan je besloot dat het klaar was om te ademen,

Geloof me, dat is de aard van het beestje,

Breek zijn kleine pootjes en kijk hoe hij probeert te vluchten,

Kijk hoe het uit je vreselijke bereik strompelt,

Draai je om en trek het katoen uit zijn mond en giet zijn hart in de

straten,

En als dit allemaal voorbij is, kun je je tanden slijpen,

Gewoon om in de spiegel te glimlachen terwijl de rest van jullie uitgeput raakt.

Deze stad.

Het heeft je echt te pakken.

Deze stad.

Ja, het vreet echt een gat door je heen.

(Koor) (2X)

Je hoeft me niet uit te vechten, ik ben goed op weg,

Maar laat deze kasseien en lucifers achter in mijn hersenen,

Ik heb geleerd dat je geen enkel woord meer hebt dat je kunt zeggen,

Dat zal me doen trillen als je ermee zwaait als een mes in mijn gezicht,

Je koning is dood.