He Won't Answer - Grieves

Another night in this black water rain cloud

Kicking through the puddles on his way up to the Greyhound and

In his pocket is a letter from his mother, folded up saying…

(Where have you been?)

Yeah, but he won’t write back

Left his whole life on the nightstand

Open up his wounds and let em bleed onto the white sand

And you can label him another problem typecast

And stay the hell away from him like everybody else has

And that’s exactly why he flees to the road

Another notch in the war club he keeps in his soul

And if you ever saw him swing it you would easily know

And have the worried urge to ask him

(Where have you been?)

Yeah, but he won’t answer

Blinking as the headlights pass him

Rip the chills off of his spine and throw them right at you

But sometimes you don’t really get what ask for

And life gets so cold and you can never go back home

Where would you go if could never go home?

(go home)

What would you say if they never even asked you?

(asked you)

Where would you go if could never go home?

(go home)

What would you say if they never even asked you?

(asked you)

Where would you go if could never go home?

(go home)

What would you say if they never even asked you?

(asked you)

Where would you go if could never go home?

(go home)

What would you say if they never even asked you?

The sun rises on a dead open one way

And dilates his pupils like a fire struck his young face

Dead to the world, he’s planning his exit to stare death in the face

(Where have you been?)

Yeah, but he won’t fold

He’s been waiting for the end of the road

To have this cold world drop off and swallow him whole

It’s a one way trip, he don’t plan to return

And as the vessel of his escape out eases into the terminal

Lost, with nothing but a smirk on his face

As he steps off the bus and starts picking up pace and

You could see it in the people as he ran past that everyone was wondering

(Where have you been?)

He’s almost home, and he can feel it in the cracks of his bones

As he runs up the stairs that pass over the road and

Without a hesitation stopping his actions

He leaps from the guardrail and dives into traffic

Daddy was a rolling stone

Mama never gave two shits about a broken home

I said Daddy was a rolling stone

Mama never gave two shits about a broken home

(Where have you been?)

I said daddy was a rolling stone

Mama never gave two shits about a broken home

I said Daddy was a rolling stone

Mama never gave two shits

Nog een nacht in deze zwartwaterregenwolk

Hij schopt door de plassen op weg naar de Greyhound en

In zijn zak zit een brief van zijn moeder, opgevouwen met de tekst...

(Waar ben je geweest?)

Ja, maar hij schrijft niet terug

Zijn hele leven op het nachtkastje achtergelaten

Open zijn wonden en laat ze bloeden op het witte zand

En je kunt hem bestempelen als een ander probleemtypecast

En blijf verdomme bij hem uit de buurt zoals iedereen heeft gedaan

En dat is precies waarom hij de weg op vlucht

Nog een inkeping in de oorlogsclub die hij in zijn ziel bewaart

En als je hem ooit hebt zien zwaaien, zou je het gemakkelijk weten

En heb de bezorgde neiging om het hem te vragen

(Waar ben je geweest?)

Ja, maar hij geeft geen antwoord

Knipperend als de koplampen hem passeren

Scheur de rillingen van zijn ruggengraat en gooi ze naar je toe

Maar soms krijg je niet echt waar je om vraagt

En het leven wordt zo koud en je kunt nooit meer naar huis

Waar zou je heen gaan als je nooit naar huis zou kunnen gaan?

(ga naar huis)

Wat zou je zeggen als ze het je niet eens hadden gevraagd?

(vroeg je)

Waar zou je heen gaan als je nooit naar huis zou kunnen gaan?

(ga naar huis)

Wat zou je zeggen als ze het je niet eens hadden gevraagd?

(vroeg je)

Waar zou je heen gaan als je nooit naar huis zou kunnen gaan?

(ga naar huis)

Wat zou je zeggen als ze het je niet eens hadden gevraagd?

(vroeg je)

Waar zou je heen gaan als je nooit naar huis zou kunnen gaan?

(ga naar huis)

Wat zou je zeggen als ze het je niet eens hadden gevraagd?

De zon komt op een open manier op

En verwijdt zijn pupillen zoals een vuur zijn jonge gezicht trof

Dood voor de wereld, hij plant zijn vertrek om de dood in het gezicht te staren

(Waar ben je geweest?)

Ja, maar hij zal niet folden

Hij heeft gewacht op het einde van de weg

Om deze koude wereld te laten vallen en hem heel door te slikken

Het is een enkele reis, hij is niet van plan om terug te keren

En terwijl het vaartuig van zijn ontsnapping de terminal binnenvaart...

Verloren, met niets anders dan een grijns op zijn gezicht

Als hij uit de bus stapt en tempo begint op te nemen en

Je kon het aan de mensen zien terwijl hij voorbij rende dat iedereen zich afvroeg

(Waar ben je geweest?)

Hij is bijna thuis, en hij voelt het in de barsten van zijn botten

Terwijl hij de trappen op rent die over de weg gaan en

Zonder aarzelen stopt hij met zijn acties

Hij springt van de vangrail en duikt het verkeer in

Papa was een rollende steen

Mama gaf nooit iets om een ​​kapot huis

Ik zei dat papa een rollende steen was

Mama gaf nooit iets om een ​​kapot huis

(Waar ben je geweest?)

Ik zei dat papa een rollende steen was

Mama gaf nooit iets om een ​​kapot huis

Ik zei dat papa een rollende steen was

Mama gaf nooit twee shits