Breath of Air - Grieves

As simple as I am I got a puzzle for a heart

Laid it on the table in the living room

And rummaged through the parts

The child in me is running through the yard

While the man that I’m supposed to be is searching for a breath in the cigar

smoke chokin'

Drying out my eyes like the desert wind

Drunk, taking shots at the moon with an empty pen

I got a feeling that once it gets to the end

I’ll be buried neck deep in this shit with no friends, go figure

Life’s been a freak show

Learn to hold a knife at a young age and bleed slow

Following the keystrokes

Leading to my words

Is a trail most traveled by a part of me

You would label disturbed

But it works

Living with the plague

Marching to the beat of my bones getting thrown into the lake

They sink heavy like a thought made of lead

And fall slowly to the depths

If I could find a better way to make you see what I’ve been thinking

I would probably just paint a fucking picture

They say it’s worth a thousand words

Hold on

There’s something in the basement

Chained to the furnace

Underneath the stairs

So close I can taste it

Climbing up the drain pipe

Trying to get a breath of air

Oh god

The only way to face it

Is gonna leave the whole world

Thinking that I’m crazy

So close I can taste it

Trying to find a way to take away my breath of air

I carve it all into the clay

Walking monument of my mistakes

Living off the rain checks

Written in the fray

The artist in me wants to play

While the person I’m supposed to be is trying to figure out if I’m okay

A scapegoat with a flamethrower

Burning up the tall grass

Growing like a tumor on his gravestone

I got a feeling if the same old motherfucking shit keeps happening

I’ll be dead before this game’s over

Great, I’m in dark water and diving

Trying to find peace in the deep I reside in

It keeps finding a better way to remind me

That anywhere I go it’ll be right there behind me

Fine with it, pressed to the page

Leaking like a wide open cut from a thrust of the blade

It falls heavy like a bus from a broken bridge

And keeps me watching from the ridge

If I could find a better way to make the jaws of it release me

I would probably just bite my fucking arm off

They say it happens in the wild

I start shaking when it awakens inside of me

They tried to tell me it was a panic but they lied to me

Got me thinking I was fragile and incompetent

And tried to build a road around that avalanche on top of me

Failed, laying on a bed of rusty nails

Trying to distribute the weight enough to balance out the scales

I lost heaven the second my ship sailed

But survived long enough to tell the tale

Zo simpel als ik ben, heb ik een puzzel voor een hart

Legde het op de tafel in de woonkamer

En door de onderdelen gesnuffeld

Het kind in mij rent door de tuin

Terwijl de man die ik zou moeten zijn, op zoek is naar een adem in de sigaar

rook verstikking

Mijn ogen uitdrogen als de woestijnwind

Dronken, foto's maken op de maan met een lege pen

Ik heb het gevoel dat als het eenmaal zover is,

Ik zal tot mijn nek in deze shit begraven worden zonder vrienden, denk eraan

Het leven was een freakshow

Leer op jonge leeftijd een mes vast te houden en langzaam te bloeden

De toetsaanslagen volgen

Leidt tot mijn woorden

Is een route die door een deel van mij het meest wordt afgelegd?

Je zou gestoord noemen

Maar het werkt

Leven met de pest

Marcheren op het ritme van mijn botten die in het meer worden gegooid

Ze zinken zwaar als een gedachte gemaakt van lood

En langzaam naar de diepte vallen

Als ik een betere manier kon vinden om je te laten zien wat ik dacht

Ik zou waarschijnlijk gewoon een verdomde foto schilderen

Ze zeggen dat het duizend woorden waard is

Hou vol

Er is iets in de kelder

Geketend aan de oven

Onder de trap

Zo dichtbij dat ik het kan proeven

De afvoerpijp opklimmen

Proberen op adem te komen

Oh God

De enige manier om het onder ogen te zien

Gaat de hele wereld verlaten

Denken dat ik gek ben

Zo dichtbij dat ik het kan proeven

Proberen een manier te vinden om mijn adem weg te nemen

Ik kerf het allemaal in de klei

Wandelmonument van mijn fouten

Leven van de regen checks

In de strijd geschreven

De artiest in mij wil spelen

Terwijl de persoon die ik zou moeten zijn, probeert te achterhalen of ik in orde ben

Een zondebok met een vlammenwerper

Het hoge gras verbranden

Groeit als een tumor op zijn grafsteen

Ik heb het gevoel dat dezelfde oude klootzak blijft gebeuren

Ik ben dood voordat deze game voorbij is

Geweldig, ik ben in donker water en aan het duiken

Ik probeer vrede te vinden in de diepte waarin ik woon

Het blijft een betere manier vinden om me eraan te herinneren

Dat waar ik ook ga, het precies daar achter me zal zijn

Prima, tegen de pagina gedrukt

Lekt als een wijd open snede door een duw van het mes

Het valt zwaar als een bus van een kapotte brug

En houdt me in de gaten vanaf de bergkam

Als ik een betere manier zou kunnen vinden om de kaken ervan te bevrijden, laat me dan los

Ik zou waarschijnlijk gewoon mijn verdomde arm eraf bijten

Ze zeggen dat het in het wild gebeurt

Ik begin te trillen wanneer het in mij wakker wordt

Ze probeerden me te vertellen dat het paniek was, maar ze logen tegen me

Ik dacht dat ik kwetsbaar en incompetent was

En probeerde een weg te bouwen rond die lawine bovenop mij

Mislukt, liggend op een bed van roestige spijkers

Proberen het gewicht voldoende te verdelen om de weegschaal in evenwicht te houden

Ik verloor de hemel op het moment dat mijn schip zeilde

Maar overleefde lang genoeg om het verhaal te vertellen