Dans la peau - Grand Blanc

On ne compte plus, de tous les âges, ceux qu’on a dans la peau

Ces cicatrices, ces tatouages qu’on a dans la peau

Et ces éclats de verre qu’on a dans la peau

Sont aussi chers à ma chair que ma propre peau

Et de fil en aiguille

J’ai perdu le fil et j’ai cherché l’aiguille

Demande à tes blessures ce qu’on s'était écrit

Quand on avait la tête dure et qu’on s’est cogné la nuit

Quand on croyait qu’il faudrait souffrir pour être beau

Quand on avait la tête dure et qu’on avait mal dans la peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

Torrent de mots, rester de glace, froid dans le dos

Fondu en larmes, faisait place, à nos pauvres os

Et ces éclats de verre qu’on a dans la peau

Font la beauté vulgaire comme à fleur de peau

Et de fil en aiguille

J’ai perdu le fil, j’ai cherché l’aiguille

Demande à tes blessures ce qu’on s'était écrit

Quand on avait la tête dure et qu’on s’est cogné la nuit

Quand on croyait qu’il faudrait souffrir pour être beau

Quand on avait la tête dure et qu’on avait mal dans la peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

Alors qu’on est bien dans sa peau

We tellen niet langer, van alle leeftijden, degenen die we onder onze huid hebben

Deze littekens, deze tatoeages op onze huid

En deze glasscherven die we in de huid hebben

Zijn zo dierbaar aan mijn vlees als mijn eigen huid

En van het een komt het ander

Ik verloor de draad en zocht de naald

Vraag je wonden wat we elkaar schreven

Toen we een hard hoofd hadden en we elkaar 's nachts tegen het lijf liepen

Toen je dacht dat je moest lijden om mooi te zijn

Toen we een hard hoofd hadden en we pijn in de huid hadden

Terwijl we goed zijn over onszelf

Terwijl we goed zijn over onszelf

Terwijl we goed zijn over onszelf

Terwijl we goed zijn over onszelf

Torrent van woorden, blijf koud, chill in de rug

Barst in tranen uit, maakte plaats voor onze arme botten

En deze glasscherven die we in de huid hebben

Maak de schoonheid vulgair als op het randje

En van het een komt het ander

Ik verloor de draad, ik zocht de naald

Vraag je wonden wat we elkaar schreven

Toen we een hard hoofd hadden en we elkaar 's nachts tegen het lijf liepen

Toen je dacht dat je moest lijden om mooi te zijn

Toen we een hard hoofd hadden en we pijn in de huid hadden

Terwijl we goed zijn over onszelf

Terwijl we goed zijn over onszelf

Terwijl we goed zijn over onszelf

Terwijl we goed zijn over onszelf