Zugnovelle - Götz Alsmann

Und wieder ist es spät geworden

Im Schlafwagen geht’s Richtung Norden

Heim zu dir!

Ich esse Würstchen mit Salat

Der Koch, der das verbrochen hat

Ist nicht von hier

Das Abteil verweigert jeden Charme

Die Würstchen kalt, der Wein zu warm

Ich nehm' ein Bier

Das schmeckt auch nicht, wie es soll

Ich gebe gern zu Protokoll:

Ich will zu dir

Nebenan liebt sich ein Pärchen

Ein Hund im Gang jault nach dem Herrchen

Das Waschbecken riecht nach Chemikalien

Ich les' 'nen Krimi aus Italien

Auf dem Weg zu dir, auf dem Weg zu dir

Ein Schafversuch bleibt ohne Folgen

Das Antlitz einer blonden Holden

Erscheint in der Tür

«Oh Pardon, ich habe mich vertan.»

Sie lächelt mich nervös und flüchtig an

Sie will weg von mir

Ich bitte sie zu mir herein

Sie sagt nicht ja, sie sagt nicht nein

Dann sitzt sie da

Wir sprechen über Gott und über die Welt

Ich frag', ob ihr die Reise gefällt

Und sie sagt: «Jaa.»

Sie ist seit gestern unterwegs

Ernährt sich nur von Butterkeks

Sie hat Grübchen an Wangen und am Kinn

Schlägt die Beine über'nander und ich schau' hin

Und mir gefällt, was ich seh' …

Und ich gefall' ihr auch

Dann steht sie auf und gibt mir einen Kuss

Behauptet, dass sie kurz mal muss

Und weg ist sie

Das Bier schmeckt jetzt noch etwas schaler

Das sogenannte Licht scheint fahler

Als es war

Im Schlaf wälz' ich mich hin und her

Und ich träum' davon, wie schön es wär'

Wär' sie noch da

Ich träum' von ihrem Haar und ihren Beinen

Ihr Gesicht mäandert hin zu deinem

In meinem Traum, in meinem Traum

En het wordt weer laat

Ga naar het noorden in de slaapwagen

thuis voor jou!

Ik eet worstjes met salade

De chef-kok die het deed?

komt niet van hier

Het compartiment ontkende elke charme

De worsten koud, de wijn te warm

doe mij maar een pilsje

Het smaakt ook niet zoals het hoort

Ik leg het graag vast:

ik wil naar jou komen

Er is een verliefd stelletje naast de deur

Een hond in het gangpad huilt om de meester

De gootsteen ruikt naar chemicaliën

Ik lees een thriller uit Italië

Op weg naar jou, op weg naar jou

Een schaapsexperiment heeft geen gevolgen

Het gezicht van een blonde Holden

Verschijnt in de deur

"Oh sorry, ik heb een fout gemaakt."

Ze schenkt me een nerveuze, vluchtige glimlach

ze wil bij me weg

Ik nodig haar uit bij mij

Ze zegt geen ja, ze zegt geen nee

Dan zit ze daar

We praten over God en over de wereld

Ik vraag of ze de reis leuk vindt

En ze zegt: "Ja."

Ze is sinds gisteren onderweg

Voedt alleen met zandkoek

Ze heeft kuiltjes in haar wangen en kin

Kruist je benen en ik kijk

En ik hou van wat ik zie...

En ik vind haar ook leuk

Dan staat ze op en geeft me een kus

Beweert dat ze een korte pauze nodig heeft

En ze is weg

Het bier smaakt nu een beetje muf

Het zogenaamde licht lijkt bleker

Wanneer het was

In mijn slaap woel en draai ik

En ik droom van hoe mooi het zou zijn

Als ze er nog was

Ik droom van haar haar en haar benen

Haar gezicht kronkelt naar het jouwe

In mijn droom, in mijn droom