Nana - Götz Alsmann

Aus zufälliger Liebe geboren

War Nana auch im Nein-Sagen schwach

Und es ging ihr genau wie der Mutter —

Ihr Beruf war die Straße bei Nacht

Sie war die schönste aller Frauen

Ihr widerstehen konnt' kein Mann

War es der Glanz ihrer Augen

War es ihr wie-hie-hiegender Gang?

Doch ihre Schönheit war nur Maske

Ihr Herz war immer kalt wie Eis

Und nur für Geld, ihren Abgott

Gab ihren Charme sie preis

Da trat plötzlich der Mann in ihr Leben

Der sie liebt und der alles verzeiht

«Sei mein Weib und ich will dir vergeben

Denn mein Herz bleibt dir immer geweiht.»

Sie war die schönste aller Frauen

Sie widerstand nun jedem Mann

Es bleiben Augen, die lockten

Es blieb ihr wiegender Gang

Die Liebe gab ihr neuen Zauber

Ihre Leidenschaft war der Beweis

Und wenn ihr Mann sie küsste

Gab ihren Charme sie preis

Geboren uit toevallige liefde

Nana was ook zwak in nee zeggen

En ze voelde zich net als haar moeder -

Haar beroep was 's nachts op straat

Ze was de mooiste van alle vrouwen

Geen man kon haar weerstaan

Was het de glans in haar ogen?

Was het haar hoe-hier-hier lopen?

Maar haar schoonheid was slechts een masker

Haar hart was altijd zo koud als ijs

En alleen voor geld, hun idool

Onthulde haar charme

Toen kwam plotseling de man in haar leven

Wie houdt van haar en wie vergeeft alles

"Wees mijn vrouw en ik zal je vergeven"

Omdat mijn hart altijd aan jou zal zijn toegewijd."

Ze was de mooiste van alle vrouwen

Ze weerstond nu elke man

Er blijven ogen die lokten

Haar zwaaiende gang bleef

Liefde gaf haar nieuwe magie

Haar passie was het bewijs

En toen haar man haar kuste

Onthulde haar charme