Drei kleine Geschichten - Götz Alsmann

Es stand einst am Golf von Biscaya

Ein Schloss auf 'nem Felsen am Meer

Dort wohnte ein einsamer Ritter

Doch der lebt schon lange nicht mehr

Er liebte nicht Kampf und nicht Jagdgeschrei

Sein einziger Sport war die Angelei

Er hielt übern Felsen die Rute

Doch nie war ein Fischlein daran

Warum nur?

Warum nur?

Die Schnur reichte nicht bis ins Meer

Conchita aus Bella Montura

Die liebte den Don Alvarez

Doch dieser, ein grande senore

Der hatte schon oft sie versetzt

Conchitas entfesselte Leidenschaft

Hat sie um ihr bisschen Verstand gebracht

Sie riss sich die Kleider vom Leibe

Und lief splitternackt in sein Haus

Caramba!

Caramba!

Sie kam als Frau Alvarez raus

Der Mond sprach zur Sonne: Ich lieb' dich

Sag, Sonne, liebst du mich denn auch

Wenn ja komm' ich zu dir und küss' dich

So ist’s bei Verliebten der Brauch

Die Sonne jedoch hatte Angst vor ihm

Sie lief ihm davon und das ärgert ihn

So läuft er schon viel' tausend Jahre

Der Sonne im Dauerlauf nach

Seit der Zeit

Seit der Zeit

Gibt’s bei uns die Nacht und den Tag

Seit der Zeit

Seit der Zeit

Gibt’s bei uns die Nacht und den Tag

Het stond ooit aan de Golf van Biskaje

Een kasteel op een rots aan zee

Er leefde een eenzame ridder

Maar hij leeft niet meer

Hij hield niet van vechten en jagen op oproepen

Zijn enige sport was vissen

Hij hield de staf over de rots

Maar er was nooit een kleine vis

Gewoon waarom?

Gewoon waarom?

De lijn bereikte de zee niet

Conchita van Bella Montura

Ze hield van Don Alvarez

Maar deze, een grande senore

Hij had haar al vele malen overeind gehouden

Conchita's ontketende passie

Dreigde haar kleine geest

Ze scheurde haar kleren uit

En rende naakt zijn huis binnen

Caramba!

Caramba!

Ze kwam uit als mevrouw Alvarez

De maan zei tegen de zon: ik hou van jou

Zeg, zon, hou jij ook van mij

Zo ja, dan kom ik naar je toe en kus je

Dat is de gewoonte bij geliefden

De zon was echter bang voor hem

Ze liep van hem weg en dat maakt hem van streek

Zo loopt het al duizenden jaren

De zon volgen in voortdurende achtervolging

sinds tijd

sinds tijd

We hebben dag en nacht

sinds tijd

sinds tijd

We hebben dag en nacht