Demain - Gilles Servat

Dans la douleur de nos cœurs, nous emportons tout l’espoir.

Du miel et de sa douceur, nous chasserons des mémoires.

L’aigre bile de la nuit d’aujourd’hui pour l’odeur douce des chemins

De demain, pour l’odeur douce des chemins.

Sans soumission, nous aurons l’espace des vastes plages

Pour inventer nos saisons et la beauté de nos âges

Disparue pendant la nuit d’aujourd’hui, renaîtra dans le ciel carmin

De demain, renaîtra dans le ciel carmin.

Nous casserons nos menottes, nous nous prendrons par les bras

Pour une immense gavotte et fleuriront sous nos pas

Sur le fumier de la nuit d’aujourd’hui, les festou noz dansés sans fin

De demain, les festou noz dansés sans fin.

Dans des rivières d’eau pure, les filles se baigneront

Près des rives de verdure et sous la force de nos fronts

Le souvenir de la nuit d’aujourd’hui s’effacera dans le matin

De demain, s’effacera dans le matin.

In de pijn van ons hart dragen we alle hoop weg.

Van honing en zijn zoetheid zullen we op herinneringen jagen.

De zure gal van de nacht van vandaag voor de zoete geur van de paden

Van morgen, voor de zoete geur van de paden.

Zonder onderwerping hebben we de ruimte van de uitgestrekte stranden

Om onze seizoenen en de schoonheid van onze leeftijden uit te vinden

Verdwenen tijdens de nacht vandaag, zal herboren worden in de karmozijnrode lucht

Morgen zal herboren worden in de karmozijnrode lucht.

We zullen onze handboeien breken, we zullen elkaar bij de armen nemen

Voor een enorme gavotte en zal bloeien onder onze voeten

Op de mest van de nacht van vandaag, het eindeloos gedanste festou noz

Morgen, eindeloos dansend festou noz.

In rivieren van zuiver water zullen de meisjes baden

Aan de oevers van groen en onder de kracht van onze wenkbrauwen

De herinnering aan de nacht van vandaag zal morgenochtend vervagen

Van morgen, zal in de ochtend verdwijnen.