Têtes de bois - Gilbert Bécaud

Elle s’habille comme lui

D’un pantalon, d’un blouson.

Quand on les rencontre la nuit,

On dirait deux garçons.

Leur visage paraît masqué.

Comment deviner qu’ils s’aiment?

Ils jouent des jeux dangereux.

C’est là qu’ils trouvent leur joie.

C’est le temps des n’importe quoi,

Âge tendre et tête de bois.

Ils ne se sont jamais dit

Le plus petit mot d’amour.

Ils se baladent dans la vie

En copains de toujours.

Ils pensent que c’est démodé

De se l’avouer qu’ils s’aiment.

Ils ont des joues de gamins

Mais leur coeur est déjà loin.

C’est le temps des n’importe quoi,

Âge tendre et tête de bois.

Ils vont tous les jours, tous les jours au cinéma,

Quand ils sortent du ciné, ils prennent un Coca Cola.

Et comme des habitués ils écoutent la machine qui fait…

Elle s’habille comme lui

D’un pantalon, d’un blouson.

Quand on les rencontre la nuit

On dirait deux garçons.

Leur visage paraît figé,

Mais moi, je le sais qu’ils s’aiment.

Ils jouent des jeux dangereux.

C’est là qu’ils trouvent leur joie.

C’est le temps des n’importe quoi,

Âge tendre et tête de bois.

Ils se jettent dans la nuit

En écrasant les chemins

À grands coups de phares et de bruit:

La nuit leur appartient.

Mais quand ils se retrouvent au jour

La route est toujours la même.

C’est parce qu’ils n’ont presque rien,

Qu’ils voudraient tout à la fois.

C’est le temps des n’importe quoi,

Âge tendre et tête de bois.

Ze kleedt zich zoals hij

Broek, een jas.

Als we ze 's nachts ontmoeten,

Het lijken twee jongens.

Hun gezichten lijken gemaskeerd.

Hoe te raden dat ze van elkaar houden?

Ze spelen gevaarlijke spelletjes.

Hier vinden ze hun vreugde.

Het is tijd voor wat dan ook,

Tedere leeftijd en houten hoofd.

Ze hebben nooit tegen elkaar gezegd

Het kleinste woord van liefde.

Ze dwalen door het leven

Als eeuwige maatjes.

Ze denken dat het achterhaald is

Om toe te geven dat ze van elkaar houden.

Ze hebben kinderachtige wangen

Maar hun hart is al ver weg.

Het is tijd voor wat dan ook,

Tedere leeftijd en houten hoofd.

Ze gaan elke dag, elke dag naar de film,

Als ze de bioscoop verlaten, hebben ze een Coca Cola.

En net als vaste klanten luisteren ze naar de machine die...

Ze kleedt zich zoals hij

Broek, een jas.

Als we ze 's nachts ontmoeten

Het lijken twee jongens.

Hun gezichten lijken bevroren,

Maar ik weet wel dat ze van elkaar houden.

Ze spelen gevaarlijke spelletjes.

Hier vinden ze hun vreugde.

Het is tijd voor wat dan ook,

Tedere leeftijd en houten hoofd.

Ze werpen zichzelf in de nacht

Door de paden te verpletteren

Met grote flitsen van koplampen en lawaai:

De nacht is van hen.

Maar als ze elkaar overdag ontmoeten?

De weg is altijd hetzelfde.

Het is omdat ze bijna niets hebben,

Dat ze alles tegelijk zouden willen.

Het is tijd voor wat dan ook,

Tedere leeftijd en houten hoofd.