Je t'appartiens - Gilbert Bécaud

Comme l’argile

L’insecte fragile

L’esclave docile

Je t’appartiens

De tout mon être

Tu es le seul maître

Je dois me soumettre

Je t’appartiens

Si tu condamnes

Jetant mon âme

Au creux des flammes

Je n’y peux rien

Si tu condamnes

Si tu me damnes

Voici mon âme

Voici mes mains

Avec les peines

L’amour et la haine

Coulant dans mes veines

Je t’appartiens

Que puis-je faire

Pour te satisfaire

Patron de la terre

Sur mon chemin

Comme les anges

Chanter tes louanges

Mais je ne suis pas un ange

Tu le sais bien

Je ne suis qu’un homme

Rien qu’un pauvre homme

Je t’aime bien

Comme un copain

Souvent je pense

Que dans ton immense

Palais de silence

Tu dois être bien

Parfois je pense

Que dans ton immense

Palais de silence

On doit être bien

zoals klei

Het fragiele insect

De volgzame slaaf

ik behoor toe aan jou

Met heel mijn wezen

Jij bent de enige meester

ik moet inleveren

ik behoor toe aan jou

Als je veroordeelt

Mijn ziel gieten

In de diepten van de vlammen

ik kan niks doen

Als je veroordeelt

Als je me verdomme

hier is mijn ziel

hier zijn mijn handen

Met het verdriet

liefde en haat

Stroomt door mijn aderen

ik behoor toe aan jou

Wat kan ik doen

Om je tevreden te stellen

Landbaas

Ik ben onderweg

Zoals de engelen

Zing je lof

Maar ik ben geen engel

Je weet het goed

ik ben maar een man

Gewoon een arme man

ik vind je leuk

Als een maatje

Vaak denk ik

Dat in je immense

Paleis van Stilte

Je moet in orde zijn

Soms denk ik

Dat in je immense

Paleis van Stilte

We moeten in orde zijn