La corrida - Gilbert Bécaud

Les arènes gonflées d’une foule en délire

Regorgent de couleurs et d'âpre envie de sang.

Il y a des soupirs et des éclats de rire

Et des épées pointues comme des cris d’enfants.

On y vend des serments, des enjeux et des âmes,

Des cacahuètes, des jus de fruits et des drapeaux

Des chapeaux de papier dont se parent les dames

On y vend de la mort noire comme un taureau

Soudain, la foule crie

Comme pour un éclipse

Cyclone de folie

Remous d’Apocalypse

Car voici

Celui de, celui dont, celui qui, celui quoi

Celui que l’on attend:

Le matador porté par la lumière

Le matador, qui porte de la peur

C’est l’enchevêtrement de deux monstres qui bougent

La lutte a commencé, hissée par les bravos

Dans les valses de bonds, de bonds à cape rouge

Qui donc est le plus seul de l’Homme ou du Taureau?

Et pendant ce temps-là

La Méditerranée

Qui se trouve à deux pas

Joue avec les galets

La bête a longtemps respiré la poussière

Elle a humé la Mort qui longuement passait

Dans un saut fabuleux qui fit trembler la terre

Elle a choisi la Mort qui fut son invitée

Le cirque en explosant

D’un tumulte biblique

Paraît donner son sang

A ce sang en réplique

Car voici

Celui de, celui dont, celui qui, celui quoi

Celui que l’on attend;

Le matador porté par tout un peuple

Le matador victorieux de sa mort

Demain quand sonnera l’heure catalane

Le Midi au soleil éreinté de repos

Vous verrez, j’en suis sûr, à l'église romane

Entrer le matador pour dire son credo

Et pendant ce temps-là

La Méditerranée

Qui se trouve à deux pas

Joue avec les galets

De arena's opgezwollen met een uitzinnige menigte

Vol kleur en bittere bloeddorst.

Er wordt gezucht en gelachen

En scherpe zwaarden als kinderkreten.

Ze verkopen eden, inzetten en zielen,

Pinda's, sap en vlaggen

Papieren hoeden die de dames dragen

Ze verkopen zwarte dood als een stier

Plots roept de menigte

Wat betreft een zonsverduistering

Waanzin Cycloon

Apocalyps Werveling

Omdat hier

De een van, degene wiens, degene die, degene wat

Waar we op wachten:

De matador gedragen door het licht

De matador, die angst draagt

Het is de verstrengeling van twee bewegende monsters

Het gevecht is begonnen, gehesen door gejuich

In de walsen van sprongen, van sprongen met een rode cape

Wie is er eenzamer, Man of Stier?

En ondertussen

De Middellandse Zee

Wie zit er om de hoek

Spelen met de kiezels

Het beest heeft lang het stof ingeademd

Ze snoof de lang verstrijkende Dood

In een fantastische sprong die de aarde deed schudden

Ze koos de dood als haar gast

Het circus explodeert

Van een bijbels tumult

Lijkt bloed te geven

Op dit bloed als antwoord

Omdat hier

De een van, degene wiens, degene die, degene wat

Degene die we verwachten;

De matador gedragen door een heel volk

De matador overwint zijn dood

Morgen als het Catalaanse uur slaat

Middag in de uitgeputte zon van rust

U zult het ongetwijfeld zien in de Romaanse kerk

Betreed de matador om zijn geloofsbelijdenis te zeggen

En ondertussen

De Middellandse Zee

Wie zit er om de hoek

Spelen met de kiezels