Quand Il Est Mort Le Poète - Gilbert Bécaud

Quand il est mort le poète,

Quand il est mort le poète,

Tous ses amis,

Tous ses amis,

Tous ses amis pleuraient.

Quand il est mort le po

ète,

Quand il est mort le poète,

Le monde entier,

Le monde entier,

Le monde entier pleurait.

On enterra son étoile,

On enterra son étoile,

Dans un grand champ,

Dans un grand champ,

Dans un grand champ de blé.

Et c’est pour ça que l’on trouve,

Et c’est pour ça que l’on trouve,

Dans ce grand champ,

Dans ce grand champ,

Dans ce grand champ de bleuets.

Toen hij stierf de dichter,

Toen hij stierf de dichter,

Al zijn vrienden,

Al zijn vrienden,

Al zijn vrienden huilden.

Toen hij stierf de po

zomer,

Toen hij stierf de dichter,

De hele wereld,

De hele wereld,

De hele wereld huilde.

We hebben zijn ster begraven,

We hebben zijn ster begraven,

Op een groot veld,

Op een groot veld,

In een groot tarweveld.

En daarom vinden we

En daarom vinden we

Op dit grote gebied,

Op dit grote gebied,

In dit grote veld met bosbessen.