Le ciel - Gilbert Bécaud

Paroles de Maurice Vidalin;

Musique de Gilbert Becaud

Le ciel, le ciel

C’est comme un grand manteau bleu

Accroché sur les épaules de la nuit

Mais comme il n’est pas tout neuf

Il y a plein de trous dedans

On voit filtrer des lumières

Venues d’un autre univers

Tu vois bien qu’il y a derrière

Comme un grand rayon tout blanc

Sur ceux-là qui se promènent

Au pays des morts vivants

Le ciel, le ciel

Après les larmes et le sang

Tu te gagnes une autre chance dans ton ciel

Toi qui as perdu ta mère

Tu peux boire à son sein blanc

Toi que l’on a laissée vierge

Enfin ton ventre est content

Les savants qui faisaient rire

On leur tire le chapeau

Et les bâtisseurs d’empires

Ont conquis l’Eldorado

Le ciel, le ciel

Ils sont là-haut des milliards

Qui continuent le voyage tout là-haut

Ils sont là les capitaines

Torpillés pavillon haut

Et les révolutionnaires

Oubliés dans leur cachot

Les rois gagnent des batailles

Où il n’y a plus de morts

Et quand les Dieux se chamaillent

Ca fait des orages d’or

Le ciel, le ciel, le ciel

Vous verriez les soirs de bal

C’est le château de Versailles en plus grand

Les extra-terrestres dansent

Légers pour l'éternité

Au son d’un orchestre immense

Où m’attend mon tabouret

Les hommes des quatre couleurs

Et des mille religions

Puisqu’ils ne sont pas ailleurs

Bien sûr que c’est là qu’ils sont

Le ciel, le ciel.

Woorden door Maurice Vidalin;

Muziek van Gilbert Becaud

De lucht, de lucht

Het is als een grote blauwe jas

Hangend op de schouders van de nacht

Maar aangezien het niet gloednieuw is

Er zitten veel gaten in

We zien licht dat er doorheen filtert

Uit een ander universum

Zie je er is achter

Als een grote witte straal

Op degenen die dwalen

In het land van de levende doden

De lucht, de lucht

Na de tranen en het bloed

Je verdient jezelf nog een kans in je lucht

Jij die je moeder verloor

Je kunt van haar witte borst drinken

Jij die leeg werd gelaten

Eindelijk is je buik blij

Wetenschappers die mensen aan het lachen maakten

Wij nemen de hoed voor ze af

En de imperiumbouwers

El Dorado veroverd

De lucht, de lucht

Er zijn miljarden daarboven

Wie vervolgt de reis daarboven?

Ze zijn daar de kapiteins

Hoge vlag getorpedeerd

En de revolutionairen

Vergeten in hun kerker

Koningen winnen gevechten

Waar er geen doden meer zijn

En wanneer de goden kibbelen

Het zijn gouden stormen

De lucht, de lucht, de lucht

Je zou prom nights zien

Het is het paleis van Versailles groter

De aliens dansen

Licht voor de eeuwigheid

Op het geluid van een enorm orkest

Waar wacht mijn kruk op mij

De mannen van de vier kleuren

En duizend religies

Omdat ze niet elders zijn

Daar zijn ze natuurlijk

De lucht, de lucht.