Le bateai blanc - Gilbert Bécaud

Tu l’auras, ton bateau blanc.

C’est le bateau de ceux qui restent des enfants.

Le bateau de tes quinze ans te sauvera de ce monde arrangé par les grands

Tu l’auras, ton bateau blanc, mais pour l’avoir, tu auras mis le temps.

Il est là, ton bateau blanc.

Moi, je le vois quitter le port, prendre le vent

T’emporter tout droit devant.

L'île au trésor est là-bas, tout au bout, qui t’attend

C'était vrai, ton bateau blanc même si tu n’y croyais pas vraiment.

Le voilà, ton bateau blanc, il va partir dans le soleil et dans le vent

Comme au temps de tes quinze ans

Quand il dansait’sur le bord de tes rêves d’enfant.

Il s’en va vers le beau temps, emmène-moi, emmène-moi dedans !

Je zult het hebben, je witte boot.

Het is de boot van degenen die kinderen blijven.

De boot van je vijftien jaar zal je redden van deze wereld geregeld door de groten

Je zult het hebben, je witte boot, maar om het te hebben, heb je de tijd genomen.

Daar is hij dan, je witte boot.

Ik, ik zie hem de haven verlaten, de wind pakkend

Neem je rechtdoor.

Treasure Island ligt daar, helemaal aan het einde, op je te wachten

Het was waar, je witte boot, ook al geloofde je het niet echt.

Daar is hij dan, je witte boot, hij gaat vertrekken in de zon en in de wind

Zoals toen je vijftien was

Toen hij aan het dansen was op de rand van je kinderdromen.

Het gaat naar het goede weer, take me, take me in!