Je Ne Fais Que Passer - Gilbert Bécaud

Je ne connais des capitales

Que les chambres d’hôtel

Ce monde universel

Des coulisses et des salles

Où j’ai choisi de vivre

Je ne connais des gens

Qui sont assis dans ces fauteuils

Que leur sourire clair

Rien de plus rien de moins

Demain je serai très loin

Je ne connais des grandes villes

Que le souvenir que j’en ai

Ce soir-là il neigeait à Lille

À Moscou Nathalie m’aimait

Où j’ai choisi de vivre

De temps en temps une folie

Il m’arrive un nouvel amour

Mais rien ne peut durer toujours

Rosy and John me l’avaient dit

Où j’ai choisi de vivre

Je ne fais que passer

Peu importe les noms

Les lieux et les couleurs

Je ne fais que passer

Je ne suis qu’un ami de passage

Prisonnier de mes habitudes

Les théâtres du monde entier

Font partie de ma solitude

Quand le concert va commencer

Où j’ai choisi de vivre

Voici les projecteurs

De Tokyo, d’Istanbul

Un grand coup au cÅâ ur

Du remous de ces foules

Toujours recommencées

Voilà où j’ai osé de vivre

Debout sur un fil permanent

La peur au sang et le corps libre

Ma rose à moi c’est l’important

Où j’ai choisi de vivre

Lorsque je suis à bout de nerfs

De sommeil et d'épuisement

J'écoute rire des enfants

Dans une ferme

Où j’ai choisi de vivre

Ik ken geen hoofdletters

dan hotelkamers

Deze universele wereld

Backstage en kamers

Waar ik koos om te wonen

ik ken geen mensen

Wie zitten er in deze fauteuils

Dan hun stralende glimlach

Niets meer niets minder

Morgen ben ik ver weg

Ik ken geen grote steden

Dat het geheugen dat ik heb

Die avond sneeuwde het in Lille

In Moskou hield Nathalie van me

Waar ik koos om te wonen

Af en toe een waanzin

Er komt een nieuwe liefde naar me toe

Maar niets kan eeuwig duren

Rosy en John hebben het me verteld

Waar ik koos om te wonen

ik kom gewoon langs

Ongeacht de namen

Plaatsen en kleuren

ik kom gewoon langs

Ik ben maar een passerende vriend

Gevangene van mijn wegen

Theaters over de hele wereld

Maken deel uit van mijn eenzaamheid

Wanneer het concert begint

Waar ik koos om te wonen

Hier zijn de schijnwerpers

Van Tokyo, van Istanbul

Een grote klap in het hart

Van de werveling van deze menigte

Altijd opnieuw opgestart

Hier durfde ik te leven

Staande op een permanente draad

Angst voor bloed en het vrije lichaam

Mijn eigen roos is het belangrijkste

Waar ik koos om te wonen

Als ik ten einde raad ben

Van slaap en uitputting

Ik luister naar kinderen die lachen

op een boerderij

Waar ik koos om te wonen