Голова дурная - Галина Журавлёва

Было все у нас как в сказке

Ты дарил цветы и ласки

Бриллианты нежных слов твоих ласкали слух.

Страстью ты горел, я верю,

Но порою путал двери

И однажды страсти той огонь потух.

Я разлукой не стращала,

Я любила и прощала,

И ты клялся мне, что больше не поступишь так.

И божился, что одну лишь

На земле меня ты любишь

Только вел себя зачем-то как дурак.

Голова дурная твоя

Не дает покоя ногам

И от похождений твоих

Ноет в сердце рана.

Я на радость иль на беду

От тебя к другому уйду,

И поверь наступит тот миг

Поздно или рано.

Пусть живет в твоем сознание

Что я хрупкое создание,

Но себя обидеть не позволю не кому

Я бы горы своротила

Да тебе ненужно было

И теперь я точно знаю почему

Alles was als in een sprookje

Je gaf bloemen en liefkozingen

Diamanten van je tedere woorden streelden het oor.

Je brandde van passie, geloof ik

Maar soms verwarde hij de deuren

En op een dag ging het vuur van die passie uit.

Ik was niet bang voor scheiding

Ik heb liefgehad en vergeven

En je hebt me gezworen dat je dat nooit meer zou doen.

En hij zwoer dat maar één

Op aarde hou je van me

Hij gedroeg zich om de een of andere reden gewoon als een dwaas.

Je hoofd is dom

Geeft geen rust aan de benen

En van je avonturen

Er is een wond in het hart.

Ik ben voor vreugde of voor ongeluk

Ik zal je verlaten voor een ander,

En geloof dat dat moment zal komen

Laat of vroeg.

Laat het in je gedachten leven

Dat ik een kwetsbaar wezen ben

Maar ik laat niemand me pijn doen

Ik zou bergen verzetten

Ja, dat had je niet nodig

En nu weet ik precies waarom