The Fountain - Future Islands

He sits low, in a shady grove

Where the trees arc slow, in the shape of 'you know'

Marble stairwells, waterfalls, egrets' heads and open arms

Whistling through his pensive teeth, the scene is set to peak

Like how the desert meets the reef

And steals the heart--of the thief

She walks slow, past the reach of home

In a Western World, far from the things she knows

Hanging gardens, patterned walls, the books of Rilke, orchestras

Motioning to the slow refrain, the soul is set to gain

Or swallow it whole

The causal chain--of human loam

And as seasons go, it’s a lot like this

He reasons for a look, then a glance

To the path, where she passed

From the page of a book, to a perch in the grass

And as meetings go, it’s a lot like this

She tiptoes from the path, to the edge of the page

Where she dared--to be asked

What’s in a name?

What is your name?

And if you let me know

I won’t be alone, I won’t be alone

And if you have the time to talk to

I won’t doubt you

And if I let you know

I won’t be alone, I won’t be alone

And if you start to fall

I’ll be here to catch you

Turning around, he sighs, «will you sit next to me?»

Motioning forward, she replies, «will you walk next to me?»

«I know my lines, and there’s a lot less space and a little bit of time»

«I know the play--it's fine»

Echoing herself, she says, «will you walk close to me?»

Holding his smile, he replies, «what more would you ask of me?»

«I know my mind, and there’s a lot less space and a little bit of time»

«I know the way--It's fine»

He’s wasting time, you gotta take it slow

May never get a chance like this

And she knows he’s wasting time

And she loves the way he tries

Even though she knows the lines

She’s taking time, you gotta let things grow

May never have a chance like this

And he knows she takes her time

And he keeps along her side

All hopes to keep along her side

Hij zit laag, in een schaduwrijk bosje

Waar de bomen langzaam boog, in de vorm van 'je weet wel'

Marmeren trappenhuizen, watervallen, koppen van zilverreigers en open armen

Fluitend tussen zijn peinzende tanden, is de scène op zijn hoogtepunt

Zoals hoe de woestijn het rif ontmoet

En steelt het hart - van de dief

Ze loopt langzaam, voorbij het bereik van thuis

In een westerse wereld, ver van de dingen die ze weet

Hangende tuinen, gedessineerde muren, de boeken van Rilke, orkesten

Gebaar naar het langzame refrein, de ziel is klaar om te winnen

Of slik het heel door

De causale keten - van menselijke leem

En naarmate de seizoenen vorderen, is het ongeveer zo

Hij redenen voor een blik, dan een blik

Naar het pad, waar ze langs kwam

Van de pagina van een boek tot een baars in het gras

En zoals vergaderingen gaan, is het een beetje zoals dit

Ze loopt op haar tenen van het pad naar de rand van de pagina

Waar ze het aandurfde - om gevraagd te worden

Wat zit er in een naam?

Wat is jouw naam?

En als je het me laat weten

Ik zal niet alleen zijn, ik zal niet alleen zijn

En als je tijd hebt om te praten met

Ik zal niet aan je twijfelen

En als ik het je laat weten

Ik zal niet alleen zijn, ik zal niet alleen zijn

En als je begint te vallen

Ik ben hier om je op te vangen

Hij draait zich om en zucht, "wil je naast me komen zitten?"

Ze gebaart naar voren en antwoordt: "wil je naast me lopen?"

«Ik ken mijn regels, en er is veel minder ruimte en een beetje tijd»

"Ik ken het spel - het is prima"

In navolging van zichzelf zegt ze: "wil je dicht bij me lopen?"

Terwijl hij zijn glimlach vasthoudt, antwoordt hij, «wat wil je nog meer van me?»

«Ik ken mijn geest, en er is veel minder ruimte en een beetje tijd»

"Ik ken de weg - het is prima"

Hij verspilt tijd, je moet het rustig aan doen

Zo'n kans krijg je misschien nooit

En ze weet dat hij tijd aan het verspillen is

En ze houdt van de manier waarop hij het probeert

Ook al kent ze de regels

Ze neemt de tijd, je moet dingen laten groeien

Zo'n kans krijg je misschien nooit

En hij weet dat ze haar tijd neemt

En hij blijft aan haar zijde

Alle hoop om aan haar zijde te blijven