Remember My Name - Fucked Up

No truer plea has ever been,

Than what, through David, we have seen.

His turn from a life of frustration

To embrace love’s condemnation.

Better to let love lie

Than have to see it die.

It’s better to be alone

Than feel your heart turn to stone.

The flower grows just for the seed

As the honey’s song composes the bee.

Shouldn’t a free man’s soul rise

Above these ravenous designs of love?

Better to be born blind

Than see and then lose sight.

Better a desolate peace

Than to fight with your memories.

So take my heart to your grave,

It just pumps cold blood through my veins.

I lost it all in fate’s cruel game.

Only the devil remembers my name.

Only a foolish heart concedes to fate

And the trials and turns that it dictates.

The only love that will never die

Is the love you always deny.

Like a barb it clings,

The loss forever stings,

The pain will never leave,

Love is a cruel disease.

Like a wick that holds to the flame,

The path you took to her started the blaze.

The match you made is to blame,

The steps to love and death were the same.

Now that you’ve loved and lost,

Would you repay the cost?

A price so severe,

If you had never loved her she’d be here.

So take my heart to your grave,

It just pumps cold blood through my veins.

I lost it all in fate’s cruel game.

Only the devil remembers my name.

Er is nooit een echt pleidooi geweest,

Dan wat we via David hebben gezien.

Zijn beurt van een leven van frustratie

Om de veroordeling van de liefde te omarmen.

Het is beter om de liefde te laten liegen

Dan moet je het zien sterven.

Het is beter om alleen te zijn

Voel dan hoe je hart in steen verandert.

De bloem groeit alleen voor het zaad

Zoals het lied van de honing de bij componeert.

Zou de ziel van een vrije man niet moeten opstaan?

Boven deze vraatzuchtige ontwerpen van liefde?

Het is beter om blind geboren te worden

Dan zien en dan uit het oog verliezen.

Beter een desolate vrede

Dan om te vechten met je herinneringen.

Dus neem mijn hart mee naar je graf,

Het pompt gewoon koud bloed door mijn aderen.

Ik verloor het allemaal in het wrede spel van het lot.

Alleen de duivel herinnert zich mijn naam.

Alleen een dwaas hart geeft toe aan het lot

En de beproevingen die het dicteert.

De enige liefde die nooit zal sterven

Is de liefde die je altijd ontkent.

Als een weerhaak klampt het zich vast,

Het verlies steekt voor altijd,

De pijn zal nooit weggaan,

Liefde is een wrede ziekte.

Als een pit die de vlam vasthoudt,

Het pad dat je naar haar nam, begon de brand.

De match die je hebt gemaakt is de schuldige,

De stappen naar liefde en dood waren hetzelfde.

Nu je hebt liefgehad en verloren,

Zou u de kosten terugbetalen?

Een prijs die zo hoog is,

Als je nooit van haar had gehouden, zou ze hier zijn.

Dus neem mijn hart mee naar je graf,

Het pompt gewoon koud bloed door mijn aderen.

Ik verloor het allemaal in het wrede spel van het lot.

Alleen de duivel herinnert zich mijn naam.