A Little Death - Fucked Up

Like the leaves that fall off of a tree,

I know that love has just left me.

I can give in to being estranged

As the branches wilt and the colours change.

And the fish that wash up on the shore,

Who won’t swim in the sea anymore,

Are like those thousands of wasted days

Upon those million grains of sand.

And like the leaves that pile to decay

These little deaths happen every day.

Maybe our love was just a cliché

And not unique because it happened to me.

Let my life blow away in the wind,

Carry those old dreams far from me.

I’ll just be alone and pass the time.

I’m better off, it was too much,

A little death from every touch.

I had to run, I had to leave,

I’m dead inside but I can breathe.

Courtesy of lyricshall.com

And I see now that it was me,

I’ve lost my love and my family.

But let the trees and the sea feel contrite,

Convince myself that it’s alright.

Better to smile and take the blame

Than to hold on to the truth and the pain.

I don’t want love if it will hurt me again.

I’m better off, it was too much,

A little death from every touch.

I had to run, I had to leave,

I’m dead inside but I can breathe.

I’m better off, it was too much,

A little death from every touch.

I had to run, I had to leave,

I’m dead inside but I can breathe.

The leaves that fall never grow back,

Their colours fade and turn to black.

Forget the things you used to love,

Just give up and let the memory fade.

Zoals de bladeren die van een boom vallen,

Ik weet dat liefde me zojuist heeft verlaten.

Ik kan toegeven aan vervreemding

Terwijl de takken verwelken en de kleuren veranderen.

En de vissen die aanspoelen op de kust,

Wie zal er niet meer in zee zwemmen,

Zijn als die duizenden verspilde dagen

Op die miljoen zandkorrels.

En zoals de bladeren die zich opstapelen om te vergaan

Deze kleine sterfgevallen gebeuren elke dag.

Misschien was onze liefde slechts een cliche

En niet uniek omdat het mij is overkomen.

Laat mijn leven wegwaaien in de wind,

Draag die oude dromen ver van mij.

Ik zal gewoon alleen zijn en de tijd doden.

Ik ben beter af, het was te veel,

Een beetje dood door elke aanraking.

Ik moest rennen, ik moest vertrekken,

Ik ben dood van binnen, maar ik kan ademen.

Met dank aan lyricshall.com

En ik zie nu dat ik het was,

Ik ben mijn liefde en mijn familie kwijt.

Maar laat de bomen en de zee berouwvol voelen,

Overtuig mezelf ervan dat het goed is.

Je kunt beter glimlachen en de schuld op je nemen

Dan vasthouden aan de waarheid en de pijn.

Ik wil geen liefde als het me weer pijn doet.

Ik ben beter af, het was te veel,

Een beetje dood door elke aanraking.

Ik moest rennen, ik moest vertrekken,

Ik ben dood van binnen, maar ik kan ademen.

Ik ben beter af, het was te veel,

Een beetje dood door elke aanraking.

Ik moest rennen, ik moest vertrekken,

Ik ben dood van binnen, maar ik kan ademen.

De bladeren die vallen, groeien nooit meer terug,

Hun kleuren vervagen en veranderen in zwart.

Vergeet de dingen waar je vroeger van hield,

Geef het gewoon op en laat de herinnering vervagen.