I Was There - Fucked Up

Salt for a stone, skin from the bone

A fission, division from merged to alone

Composure to dust turns sterling to rust

The marriage of fire and frozen combusts

I was there when a bomb went off in his heart

That sudden release that ripped him apart

It scarred and imploded the space in his soul

His dreams are craters, his life the (?)

Mortals are mortar and life is the fuse

Burnt memories and shrapnel diffuse

Melting to blood, the blue flames above

Paint sulphurous shadow elegies to love

Copper from gold, the banding unfolds

The halo of hope goes from tender to cold

(?) explodes, the pressure grows

When passion explodes we burn in the glow

Same scars when part of me died

But I lived and came out the other side

The sorrow is worth the redemption you’ll feel

Life spins like a wheel when you start to heal

I saw the mind of my first love destroyed

The detonation pulled him into the void

I watched from the side as the madness evolved

Like you I’m a witness but can’t get involved

Tattooed to my mind, frozen in time

A bomb in his hand, glass turning to sand

One union dissolves, another is made

Powder to spark to brilliance to dark

The paper corrupts the pavement erupts

Screams from the streets shatter the peace

Silence from sound, then confusion to calm

A fire dawned and then she was gone

Remember the girl

I was there (x8)

Zout voor een steen, huid van het bot

Een splijting, verdeling van samengevoegd tot alleen

Rust voor stof verandert sterling in roest

Het huwelijk van vuur en bevroren verbrandingen

Ik was erbij toen er een bom in zijn hart afging

Die plotselinge vrijlating die hem uit elkaar scheurde

Het maakte littekens en implodeerde de ruimte in zijn ziel

Zijn dromen zijn kraters, zijn leven de (?)

Stervelingen zijn mortier en het leven is de lont

Verbrande herinneringen en granaatscherven diffuus

Smelten tot bloed, de blauwe vlammen erboven

Schilder zwavelhoudende schaduwelegieën om van te houden

Koper van goud, de banding ontvouwt zich

De halo van hoop gaat van zacht naar koud

(?) explodeert, de druk groeit

Wanneer passie explodeert, branden we in de gloed

Dezelfde littekens toen een deel van mij stierf

Maar ik leefde en kwam aan de andere kant uit

Het verdriet is de verlossing waard die je voelt

Het leven draait als een wiel als je begint te helen

Ik zag de geest van mijn eerste liefde vernietigd worden

De ontploffing trok hem in de leegte

Ik keek vanaf de zijkant toe hoe de waanzin zich ontwikkelde

Net als jij ben ik een getuige, maar kan ik er niet bij betrokken raken

Getatoeëerd naar mijn geest, bevroren in de tijd

Een bom in zijn hand, glas verandert in zand

De ene vakbond ontbindt, de andere wordt gemaakt

Poeder om te vonken tot schittering tot donker

Het papier bederft het trottoir barst los

Geschreeuw van de straten verbrijzelt de vrede

Stilte van geluid, dan verwarring tot rust

Er brak brand uit en toen was ze weg

Denk aan het meisje

ik was erbij (x8)