First Born - Fucked Up

Waiting for the child’s first scream,

Am I ready for all the weight I carry on my back?

The burden is mine and mine alone to bear,

And so I sit waiting for the child’s first scream.

This has to be one of those rare moments

Where everything will not be the same,

After which all rules are going to be erased,

So I sit waiting for the child’s first scream,

Artifacts that we have craved

Ever since we were old enough to question why

As we mull the existential crisis of our life

And so I sit waiting for the child’s first scream,

They bring us a kind of solace,

All we ask is a way to make sense of it all.

I need to snuff out a thousand lights

And just sit waiting for the child’s first scream.

This is the greatest moment of my life!

Wachtend op de eerste schreeuw van het kind,

Ben ik klaar voor al het gewicht dat ik op mijn rug draag?

De last is van mij en van mij alleen om te dragen,

En dus zit ik te wachten op de eerste schreeuw van het kind.

Dit moet een van die zeldzame momenten zijn

Waar niet alles hetzelfde zal zijn,

Waarna alle regels worden gewist,

Dus ik zit te wachten op de eerste schreeuw van het kind,

Artefacten waar we naar hebben verlangd

Sinds we oud genoeg waren om ons af te vragen waarom?

Terwijl we nadenken over de existentiële crisis van ons leven

En dus zit ik te wachten op de eerste schreeuw van het kind,

Ze brengen ons een soort troost,

Het enige dat we vragen is een manier om het allemaal te begrijpen.

Ik moet duizend lampjes doven

En blijf gewoon zitten wachten op de eerste schreeuw van het kind.

Dit is het mooiste moment van mijn leven!