Days of Last - Fucked Up

The Essees still wait for the returned Elijah,

Pious devotion shackles them to their faith like a slave,

The Greek gods watch down from the heights of Mount Zion,

Joking that the worship of the literal doesn’t fade with time.

Let me re-introduce myself,

I am the son of man born, died, deified.

All this dogma is bound,

No effort to separate the myth from the facts,

Fairy tales saying that the end of days have come at last.

Was it always this simple and obvious?

We were only held back by faith-based malaise,

The hubris of the fallacy that only God can judge me.

Was it only arrogance are were we simply that naive,

Oh so convinced that we are manipulated by a divine hand,

Oh so convinced that this is part of a divine plan?

Anyone can touch us,

Everyone will judge us,

And the God above us,

He doesn’t really love us.

You should know,

You’ve spent your whole life figuring it out,

So you should know.

De Essees wachten nog steeds op de teruggekeerde Elia,

Vrome toewijding bindt hen aan hun geloof als een slaaf,

De Griekse goden kijken neer vanaf de hoogten van de berg Sion,

Een grapje dat de aanbidding van het letterlijke niet met de tijd vervaagt.

Laat me mezelf opnieuw voorstellen,

Ik ben de zoon van de mens geboren, gestorven, vergoddelijkt.

Al dit dogma is gebonden,

Geen moeite om de mythe van de feiten te scheiden,

Sprookjes die zeggen dat het einde der dagen is gekomen.

Was het altijd zo eenvoudig en duidelijk?

We werden alleen tegengehouden door op geloof gebaseerde malaise,

De overmoed van de misvatting dat alleen God mij kan beoordelen.

Was het alleen arrogantie als we zo naïef waren,

Oh zo overtuigd dat we worden gemanipuleerd door een goddelijke hand,

Oh zo overtuigd dat dit deel uitmaakt van een goddelijk plan?

Iedereen kan ons aanraken,

Iedereen zal ons beoordelen,

En de God boven ons,

Hij houdt niet echt van ons.

Je zou moeten weten,

Je bent je hele leven bezig geweest om het uit te zoeken,

Dus je zou het moeten weten.