Froid Glacial - Lacraps feat. Tekilla & Lost (Mer2crew) & Nedoua, Lacraps, Tekilla

Dans l’darkness, j’tape des hallu', mec, faut qu’j’gratte une allumette

Que j’me serve du microphone comme d’un fusil à lunette

Toujours pudique, la face pâle, blême

Même au fond du gouffre, je te dirais: «T'inquiète, y’a pas de 'blème»

J’crache ma colère dans ce froid glacial, polaire

J’suis un mec droit mais crois pas que, la Loi Martial, j’tolère

Le mic: un cure-dent, j’ai des restes de wack à chaque molaire

Je guide les minots vers le savoir, comme le ramassage scolaire

Zéro négatif, j’fais d’la buée quand je rime

Brûle tous les scénaristes qui veulent me tuer dans le film

Souriant, mais tu n’vois pas la face cachée de l’iceberg

Je ne compte même plus les vices dans lesquels mes gars s’perdent

La poisse me met des coups de pic à glace, j’voudrais la 'ter-j'

Rien n’est gratuit, faut mettre une pièce pour faire tourner l’manège

Le poids des problèmes, souvent, la monnaie l’allège

Demande à un clochard s’il aime voir tomber la neige

On sue, mais on rêve d’autre chose, fuck leurs lois, ici, j’péris

Dans l’sud, on crève de chaud, mais les cœurs sont froids comme en Sibérie

Tout ça m'écœure, faut qu'ça change, là, j’suis même plus sidérer

J’ai RDV avec la chance, mais elle a pas pu s’libérer

Ça passe ou ça casse, j’suis rempli d’nerfs, je troue la prod'

On veut du bordel quand Lacraps, Nedoua et l’Mer2Crew approchent

Y’a de quoi être consterné, ils sont tous aigris et les gars se saignent

Et, si t'étais pas concerné, couz', j'écrirais pas ce seize

Putain, faut tendre la main sans avoir peur qu’on t’l’arrache

Même si tout est malsain et qu’y’a pas d’vaccin contre la rage

Que nous donne cette routine?

Chaque jour, tant d’gestes se répètent

On s’attache à des broutilles, on s’dit qu’changer serait bête

Le manque de thunes, c’est ta hantise, dis-toi que même les cas soc' saignent

Et ne crois pas qu’ta classe sociale te garantisse ta place au ciel

Dans l’cerveau, un tas d’soucis, j’suis plus fasciné par ce siècle

Plus personne dit: «Escuzi», nan, sur ta plaie ils passent le sel

J’suis comme un ours polaire, ouais, même si j’en ai pas l’air

J’suis comme perdu sur la banquise qui fond, donc j’suis en colère

J’suis comme un coup d’tonnerre ou un coup d’gros nerf

Et on s’en fout si on s’les caille et garde un cap sur l’honneur

Avec ce blizzard qui souffle, ils disent: «C'est bizarre qu’ils souffrent»

On est les maquisards sur prod' de qui t’saoule

Ouais, j’suis souvent saoulé sous c’vent, esseulé

P’t-être pas savant, sous les projo', on avance soudé

Comme ces putains d’manchots, on s’tient chaud

Et j’me retrousse les manches, au micro, j’ai l’sang chaud

Je n’veux pas d’ce vent glacial amené par la polémique

Et le conflit racial, ils voudraient qu’on s’plie à ça

Mais, moi, je conspire, ah, ça, c’est sûr, et sache qu’on piratera

Toutes vos tentatives pour nous glacer les chairs

Ça pense qu'à brasser les chèques, maintenant, la place, elle est chère

Mais t’inquiète pas, de notre côté, nous, on surpasse l'échec

Une atmosphère glaciale sous le soleil de Montpellier

On est lié à la musique pour éviter la cour martiale

De Marseille à Paname, on frôle l’univers carcéral

Car c’est rare de glisser sans 'ber-tom' sur une peau d’banane

Vague à lame, pas l’time pour m’réchauffer le cœur

Alors j’me mets un classique de Robert Nesta quand le 'pe-ra' m'écœure

À l'écart du bonheur, y’a qu’le contenu d’ma liqueur qu’est chaud

T’es 'qué-cho'?

Dis-moi, qui es-tu pour critiquer

et mon art, la fumée froide envahit mes poumons

C’est déprimant mais, t’inquiète pas, j’ai bien plus d’une corde à mon arc

Plus qu’deux mesures et j’me casse, préparez les bouteilles de gaz

J’vais tout péter, transformer l’ambiance en un cimetière de glace

In het donker typ ik hallu', man, ik moet een lucifer aanslaan

Dat ik de microfoon gebruik als een sluipschuttersgeweer

Altijd bescheiden, bleek, bleek

Zelfs op de bodem van de afgrond zou ik je zeggen: "Maak je geen zorgen, er is geen 'fout'

Ik spuug mijn woede uit in deze ijskoude, poolkoude

Ik ben een hetero man, maar denk niet dat dat, Martial Law, ik tolereer

De microfoon: een tandenstoker, ik heb resten van wack op elke kies

Ik begeleid de kinderen naar kennis, zoals de schoolbus

Nul negatief, ik bevries als ik rijm

Verbrand alle schrijvers die me willen vermoorden in de film

Lachend, maar je ziet de donkere kant van de ijsberg niet

Ik tel niet eens de ondeugden waarin mijn jongens verdwaald zijn

De pech treft me met een ijspriem, ik wil graag de 'ter-j'

Niets is gratis, je moet er een muntje ingooien om de draaimolen te laten draaien

Het gewicht van problemen, geld verlicht het vaak

Vraag een zwerver of hij de sneeuw graag ziet vallen

We zweten, maar we dromen van iets anders, fuck hun wetten, hier kom ik om

In het zuiden sterven we van de hitte, maar de harten zijn koud zoals in Siberië

Dit alles walgt me, het moet veranderen, daar, ik ben zelfs verbijsterd

Ik heb een afspraak met geluk, maar ze kon zichzelf niet bevrijden

Maken of breken, ik zit vol zenuwen, ik doorbreek de productie

We willen een puinhoop als Lacraps, Nedoua en de Mer2Crew naderen

Er is reden om ontzet te zijn, ze zijn allemaal zuur en de jongens bloeden

En als je je geen zorgen zou maken, couz', zou ik deze zestien niet schrijven

Verdomme, je moet je hand uitstrekken zonder bang te zijn dat hij wordt opgelicht

Ook al is alles ongezond en is er geen vaccin tegen hondsdolheid

Wat levert deze routine ons op?

Elke dag worden er zoveel gebaren herhaald

We raken gehecht aan kleinigheden, we zeggen tegen onszelf dat veranderen stom zou zijn

Het gebrek aan geld is je obsessie, zeg tegen jezelf dat zelfs soc'-gevallen bloeden

En denk niet dat je sociale klasse je plaats in de hemel garandeert

In de hersenen, veel zorgen, ik ben meer gefascineerd door deze eeuw

Niemand zegt "Escuzi" meer, nee, op je wond geven ze het zout door

Ik ben als een ijsbeer, ja, ook al zie ik er niet zo uit

Ik ben als verloren op het smeltende ijs, dus ik ben boos

Ik ben als een donderslag of een grote zenuw

En het maakt ons niet uit of we ze stremmen en een koers op eer houden

Met deze sneeuwstorm die waait, zeggen ze: "Het is raar dat ze pijn hebben"

Wij zijn de guerrilla's op de productie van wie je dronken maakt

Ja, ik ben vaak dronken onder deze wind, eenzaam

Misschien niet geleerd, onder de projectoren gaan we verder gelast

Net als die verdomde pinguïns, houden we elkaar warm

En ik stroop mijn mouwen op, bij de microfoon, ik ben warmbloedig

Ik wil deze ijzige wind niet, veroorzaakt door de controverse

En het raciale conflict, ze willen dat we ons daaraan houden

Maar, ik, ik span samen, ah, dat is zeker, en weet dat we zullen hacken

Al je pogingen om ons vlees te bevriezen

Het denkt alleen aan het schuifelen van cheques, nu is de plaats duur?

Maar maak je geen zorgen, aan onze kant overwinnen we mislukkingen

Een ijskoude atmosfeer onder de zon van Montpellier

We zijn gebonden aan muziek om de krijgsraad te vermijden

Van Marseille tot Parijs, we komen dicht bij de gevangeniswereld

Omdat het zeldzaam is om zonder 'ber-tom' over een bananenschil te glijden

Blade wave, geen tijd om mijn hart te verwarmen

Dus ik zet een Robert Nesta-klassieker op als de 'pe-ra' me misselijk maakt

Weg van geluk, alleen de inhoud van mijn drank is heet

Ben jij 'que-cho'?

Vertel me, wie ben jij om te bekritiseren?

en mijn kunst, de koude rook vult mijn longen

Het is deprimerend, maar maak je geen zorgen, ik heb meer dan één snaar op mijn boog

Nog twee maatregelen en ik ben eruit, zet de gasflessen klaar

Ga het opblazen, de sfeer veranderen in een kerkhof van ijs