Nos traumatismes - HAM Mauvaise Graine, 10vers, Lacraps

J’ai mes propres secrets, mes traumatismes qu’importe le degré

Excuse moi si j’ai fait d’la méfiance un automatisme

Tel qu’vous m’voyez j’ai déçu, dois-je encore m’sevrer?

Si j’combats mes démons, c’est que j’n’ai pas encore soigné mes blessures

J’connais l’goût du sol, j’suis c’foutu môme

Les coups du sort rien à foutre j’savais bien qu’j’allais m’noyer dès l’début

J’aurais beau écrire ou bien faire l’tour du globe

Fragile, je l’suis car ma vie est faite de consonnes, d’voyelles et de plume

J’ai mes traumatismes, c’est c’qu’un poto m’a dit

Trop d’colère frère que je n’pourrais reprendre tout c’qu’on m’a pris

Parle moi d’tes cicatrices, j’te dirais d’où tu sors

Tu veux connaitre les miennes?

Elles sont devenues phonographiques

J’ai foncé droit déter, porter ma voix j’préfère seul

Et je ne pourrais que mieux remonter du fond l’abime

La force qu’on puise après avoir perdu trois d’ses frères

J’te cause de deuil de rage, de causes de micro d’ma vie

Colossaux sont mes traumatismes

Entre le deuil et les coups du sort

Désormais, la méfiance est un automatisme

À force de mordre la poussière, on connait l’goût du sol

Fuck la santé, mec apparemment, j’suis plus heureux shité

M’arrêter non ça m’rend parano j’ai peur de rechuter

Et j’suis prêt à en découdre, pas d’vie d’actrice, je pleure ma peine

Ouais, j’ai connu la psychiatrie: chaque cicatrice me le rappelle

Je me lève, j’ai envie de tout plier, j’ai beau nier, le béton m’attriste J’ai

que l'écriture comme bouclier, je veux oublier mes traumatismes

J’suis pas dans l’vent, j’crache ma haine, ma plume est claire et j’donne aux

fans

Ce que j’ai dans le ventre, comme H.A.M., j’suis plus déter' que Credonofan

Y’a des épreuves insurmontables, j’oublie pas qu’on va caner

Parait que pour zapper la défaite, suffit d’un combat gagné

Des élections chaque année mais personne m’a dit: «j'adore voter»

Le mal nous attire, les frères sautent, pas d’ceux que la vie a dorloté

Mec, on a la corde au cou et j’te parle pas de mariage

Et y’en a encore beaucoup mis de côté par Marianne

Cerveau cramé par la hyah, ça cherche du rhum à tiser

Par la vie, traumatisé, en quête d’un chrome à briser

Aucune notion en archéologie

Mais j’me prépare à tomber sur un os à voir sombrer plus d’un proche

Mon écriture est toujours aussi sombre

Je n’ai pas besoin de tente Quechua pour camper sur mes positions

La même rengaine de la crèche à la nécropole

Mon cœur fera office de métronome

L’expérience ne viendra pas sans vieillir

J’regarde le diable me sourire d’un air angélique

Contradictoire, j’crache des trucs sales à proprement parler

Du boulot pour tous les brancardiers

Qui sait, demain, j’perdrais la main comme Jaimie Lannister

Mon triste sort frappera sans tarder

J’bats la mesure au son de vos messes basses

J’m’efforce d’atteindre mon but en ne connaissant que des mauvaises passes

Je ne saurais dire ce qui m’affecte le plus

Moi j’suis aveuglé par la haine sachant qu’elle s'étend à perdre de vue

Ik heb mijn eigen geheimen, mijn trauma's, ongeacht de graad

Excuseer me als ik wantrouwen een automatisme heb gemaakt

Zoals je me ziet ben ik teleurgesteld, moet ik mezelf nog spenen?

Als ik tegen mijn demonen vecht, is dat omdat ik mijn wonden nog niet heb genezen

Ik ken de smaak van de grond, ik ben verdomd kind

De slagen van het lot, ik wist vanaf het begin dat ik zou verdrinken

Ik zou kunnen schrijven of de wereld rondgaan

Breekbaar, ik ben omdat mijn leven bestaat uit medeklinkers, klinkers en veren

Ik heb mijn trauma's, dat is wat een vriend me vertelde

Te veel woede broer dat ik niet alles terug kon nemen wat me is afgenomen

Vertel me over je littekens, ik zal je vertellen waar je vandaan komt

Wil je de mijne weten?

Ze zijn fonografisch geworden

Ik ging meteen om te bepalen, draag mijn stem, ik geef de voorkeur alleen

En ik kon alleen maar beter uit de bodem van de afgrond komen

De kracht die je trekt na het verlies van drie van je broers

Ik zorg ervoor dat je rouwt van woede, oorzaken van de microfoon van mijn leven

Kolossaal zijn mijn trauma's

Tussen rouw en de slagen van het lot

Nu is wantrouwen automatisch

Door in het stof te bijten, kennen we de smaak van de grond

Fuck de gezondheid, man blijkbaar, ik ben gelukkiger shite

Stop me nee het maakt me paranoïde Ik ben bang om terug te vallen

En ik ben klaar om te vechten, geen acteerleven, ik huil mijn pijn

Ja, ik heb psychiatrie gekend: elk litteken herinnert me eraan

Ik sta op, ik wil alles buigen, ik kan ontkennen, het beton maakt me verdrietig I

dat schrijven als een schild, ik wil mijn trauma's vergeten

Ik ben niet in de wind, ik spuug mijn haat, mijn pen is helder en ik geef aan

fans

Wat ik in mijn maag heb, zoals H.A.M., ben ik meer vastberaden dan Credonofan

Er zijn onoverkomelijke beproevingen, ik vergeet niet dat we gaan sterven

Het lijkt erop dat om de nederlaag te zappen, alleen een gewonnen gevecht

Elk jaar verkiezingen, maar niemand vertelde me: "Ik hou van stemmen"

Het kwaad trekt ons aan, de broers springen, niet van degenen die het leven heeft verwend

Kerel, we hebben het touw om onze nek en ik heb het niet met jou over het huwelijk

En er zijn er nog veel aan de kant gelaten door Marianne

Hersenen verbrand door de hyah, het is op zoek naar rum om te weven

Door het leven getraumatiseerd, op zoek naar een chroom om te breken

Geen idee in archeologie

Maar ik bereid me voor om op een been te vallen om meer dan één geliefde te zien zinken

Mijn handschrift is nog donker

Ik heb geen Quechua-tent nodig om op mijn plaatsen te kamperen

Hetzelfde refrein van de wieg naar de necropolis

Mijn hart zal fungeren als een metronoom

Ervaring komt niet zonder oud te worden

Ik zie de duivel engelachtig naar me glimlachen

In tegenspraak, strikt genomen spuug ik vieze dingen

Een klusje voor alle brancarddragers

Wie weet verlies ik morgen mijn aanraking zoals Jaimie Lannister

Mijn droevige lot zal zonder uitstel toeslaan

Ik sloeg de tijd op het geluid van je lage massa's

Ik streef ernaar om mijn doel te bereiken met alleen slechte passes

Ik kan niet zeggen wat mij het meest raakt

Ik ben verblind door haat wetende dat het zich uit het zicht uitstrekt