World Destroyer - Frank Iero and the Patience

It’s the truth not the lies that’ll hurt the ones we love.

So I tried my best to be good enough.

Can somebody tell me if this is really happening?

If you care enough to save me, I won’t let this define me.

With love blind eyes things seem fine…

(I wish someone would tell me, if this is really happening.

If you care enough to save me, I won’t let this define me.)

Until they grow tired of staring into the light.

Your love takes on the shape of suffering and silently I wish

That I was anybody but me, anybody but me, anybody but me.

Your wraith.

Well trained eyes find that things are not alright.

It’s no surprise that I got so good at fucking up.

(I wish someone would tell me this isn’t really happening.

No one came to save me.

I can’t let this define me.)

There’s times when I pretend you never made it home.

When I take my time I can make things seem fine…

Because I got tired of hiding you from the ones I love.

(…At least I thought I did.)

We thought we had it all.

The only thing we own is what we can give.

If we can’t forgive then we’ll never know how far we’ve really come.

You’re not a slave, to your past.

You’re not a slave.

Het is de waarheid, niet de leugens die degenen van wie we houden pijn zullen doen.

Dus ik deed mijn best om goed genoeg te zijn.

Kan iemand me vertellen of dit echt gebeurt?

Als je genoeg om me geeft om me te redden, laat ik me hierdoor niet definiëren.

Met liefdesblinde ogen lijkt alles goed...

(Ik wou dat iemand me zou vertellen of dit echt gebeurt.

Als je genoeg om me geeft om me te redden, laat ik me hierdoor niet definiëren.)

Tot ze het zat worden om in het licht te staren.

Je liefde neemt de vorm aan van lijden en in stilte wens ik

Dat ik iedereen was behalve ik, iedereen behalve ik, iedereen behalve ik.

Jouw geest.

Goed getrainde ogen merken dat het niet in orde is.

Het is geen verrassing dat ik zo goed ben in neuken.

(Ik wou dat iemand me zou vertellen dat dit niet echt gebeurt.

Niemand kwam om me te redden.

Ik kan me hierdoor niet laten definiëren.)

Soms doe ik alsof je nooit thuis bent gekomen.

Als ik de tijd neem, kan ik dingen goed laten lijken...

Omdat ik het beu was je te verbergen voor degenen van wie ik hou.

(... Dat dacht ik tenminste.)

We dachten dat we alles hadden.

Het enige dat we bezitten, is wat we kunnen geven.

Als we niet kunnen vergeven, zullen we nooit weten hoe ver we werkelijk zijn gekomen.

Je bent geen slaaf van je verleden.

Je bent geen slaaf.