Veins! Veins!! Veins!!! - Frank Iero and the Patience

Though we barely survived,

I never felt more alive.

I feel ashamed of where I’ve been…

Oh to be a motherless child, beat still my heart.

Your weaknesses they vacation in my dreams

And when I’m not sure if you’ll haunt me in my sleep…

I’ll know you’re there

Coursing through my veins.

Veins!

Try and starve the devil inside.

(Predisposition is I should’ve known better.)

We burn out dull out of spite.

(The family crest is our medication.)

This bitter pill I’ve swallowed down

Is greeted by a poisonous smile, a calcified heart,

A cancerous gut, the appetite to give up.

Your weaknesses they vacation in my veins

And if I’m not sure if I’ll see you in my dreams…

I’ll stay up all night on the floor

Taking pills to keep me warm

Until I’m not sure I exist anymore.

But that’s just fine it’s who I am

I appreciate my pain

Cause I never had a choice.

And it was you or nothing can hurt me like I hurt myself.

Hoewel we het ternauwernood overleefden,

Ik voelde me nog nooit zo levendig.

Ik schaam me voor waar ik ben geweest...

Oh, om een ​​moederloos kind te zijn, sla nog steeds mijn hart.

Je zwakheden nemen ze vakantie in mijn dromen

En als ik niet zeker weet of je me in mijn slaap zult achtervolgen...

Ik weet dat je er bent

Stroomt door mijn aderen.

Aderen!

Probeer de duivel van binnen uit te hongeren.

(De aanleg is dat ik beter had moeten weten.)

We branden saai uit ondanks.

(Het familiewapen is ons medicijn.)

Deze bittere pil die ik heb geslikt

Wordt begroet door een giftige glimlach, een verkalkt hart,

Een kankergezwel, de eetlust om op te geven.

Je zwakheden ze vakantie in mijn aderen

En als ik niet zeker weet of ik je in mijn dromen zal zien...

Ik blijf de hele nacht op de vloer

Pillen slikken om me warm te houden

Tot ik niet zeker weet of ik nog besta.

Maar dat is prima, het is wie ik ben

Ik waardeer mijn pijn

Omdat ik nooit een keuze heb gehad.

En jij of niets kan me pijn doen zoals ik mezelf pijn doe.