Il N'y A Pas D'hommes Dans Les Coulisses - Francoiz Breut

Il n’y a pas d’hommes dans les coulisses

Ils ne comptent pas et leur plaisir s’accroît

De leur plaisir, ils font des croix

Des croix sur lesquelles ils se hissent

Ils en descendent inassouvis

Portant des yeux d’anacondas

Sur les coulisses où on s’active

Et d’où dépassent des queues de rat

Il n’y a pas d’hommes dans les coulisses

Malgré l’artillerie, leurs longs bras

Malgré l'étalage de faiblesses

C’est au portail qu’on les reçoit

Et c’est au portail qu’on les laisse

À cause des odeurs qui persistent

Ils ont beau dire qu’ils se nettoient

Ils boivent tous le même vieux vin triste

Même ceux qui pensent qu’ils ne boivent pas

Il n’y a pas d’hommes dans les coulisses

Il y a des sièges partout des lampes

Des poudriers, du linge qui trempe

Il y a des bêtes souvent des chats

Et des filles fortes qui répètent

Des rôles qui ne les lâcheront pas

Mais des hommes, on n’en verra pas

Certains rôdent près de la fenêtre

Les autres sont devant la scène

Ils regardent et ils rapetissent

Attendant qu’un rêve les foudroie

Il n’y a pas d’hommes dans les coulisses

Et pas de ficelle à leurs doigts

Er zijn geen mannen achter de schermen

Ze tellen niet en hun plezier groeit

Van hun plezier maken ze kruisen

Van de kruisen waarop ze zichzelf hijsen

Ze komen ontevreden naar beneden

Anaconda-ogen dragen

Op de backstage waar we actief zijn

En waar rattenstaarten uit steken?

Er zijn geen mannen achter de schermen

Ondanks de artillerie, hun lange armen

Ondanks de weergave van zwakke punten

Het is op het portaal dat we ze ontvangen

En het is bij de poort dat we ze achterlaten

Vanwege aanhoudende geuren

Ze zeggen misschien dat ze zichzelf schoonmaken

Ze drinken allemaal dezelfde trieste oude wijn

Zelfs degenen die denken dat ze niet drinken

Er zijn geen mannen achter de schermen

Er zijn overal stoelen lampen

Poederverpakkingen, doorweekt linnen

Er zijn beesten vaak katten

En sterke meiden die repeteren

Rollen die ze niet laten gaan

Maar mannen, we zullen er geen zien

Sommigen loeren bij het raam

De anderen staan ​​voor het podium

Ze kijken en ze krimpen

Wachten op een droom om ze neer te halen

Er zijn geen mannen achter de schermen

En geen touwtje aan hun vingers