Un Irresistibile Richiamo - Franco Battiato

Era magnifico quel tempo, com’era bello

Quando eravamo collegati, perfettamente

Al luogo e alle persone che avevamo scelto

Prima di nascere

Il tuo cuore è come una pietra coperta di muschio

Niente la corrompe

Il tuo corpo è colonna di fuoco affinchè

Arda, e faccia ardere

Le mie braccia si arrendono facilmente

Le tue ossa non sentono dolore

I minerali di cui siamo composti

Tornano, ritornano all’acqua

Un suono di campane

Lontano, irresistibile, il richiamo

Che invita alla preghiera del tramonto

Gentile è lo specchio, guardo e vedo

Che la mia anima ha un volto

Ti saluto divinità della mia terra…

Il richiamo mi invita

Het was prachtig die tijd, wat was het mooi

Toen we verbonden waren, perfect

Naar de plaats en de mensen die we hadden gekozen

voor de geboorte

Je hart is als een steen bedekt met mos

Niets bederft het

Je lichaam is een vuurkolom voor

Brand, en laat het branden

Mijn armen geven het gemakkelijk op

Je botten voelen geen pijn

De mineralen waar we van gemaakt zijn

Ze komen terug, ze gaan terug naar het water

Een geluid van bellen

Verre, onweerstaanbaar, de roep

Die het zonsonderganggebed uitnodigt

Zacht is de spiegel, ik kijk en zie

Dat mijn ziel een gezicht heeft

Ik groet u goddelijkheid van mijn land ...

De oproep nodigt mij uit