Sui Giardini Della Preesistenza - Franco Battiato

Torno a cantare il bene e gli splendori

Dei sempre più lontani tempi d’oro

Quando noi vivevamo in attenzione

Perché non c’era posto per il sonno

Perché non v’era notte allora

Beati nel dominio della preesistenza

Fedeli al regno che era nei Cieli

Prima della caduta sulla Terra

Prima della rivolta nel dolore

Tu volavi lieve

Sui giardini della preeternitÃ

Poi ti allungavi

Sopra i gelsomini

Ho visto dei cavalli in mezzo all’erba

Seduti come lo sono spesso i cani

E senza tregua vedo buio intorno

Voglio di nuovo gioia nel mio cuore

Un tempo in alto e pieno di allegria

Ik keer terug om het goede en de pracht te zingen

Van steeds verder weg gelegen gouden tijden

Toen we in aandacht leefden

Omdat er geen plek was om te slapen

Omdat er toen geen nacht was

Gezegend in het domein van pre-existentie

Trouw aan het koninkrijk dat in de hemel was

Voor de val op aarde

Voor de rel in pijn

Je vloog licht

Op de tuinen van de voor-eeuwigheid

Toen strekte je je uit

Boven de jasmijn

Ik zag paarden in het gras

Zitten zoals honden vaak zijn

En zonder uitstel zie ik duisternis om me heen

Ik wil weer vreugde in mijn hart

Een tijd hoog en vol vreugde