Secondo Imbrunire - Franco Battiato

Quei muri bassi di pietra lavica

Arrivano al mare e da qui

Ci passava ogni tanto

Un bagnante in estate

Sciara delle Ginestre esposte al sole

Passo ancora il mio tempo

A osservare i tramonti

E vederli cambiare

In Secondo Imbrunire

E il cuore

Quando si fa sera

Muore d’amore

Non ci vuole credere

Che è meglio

Stare soli

Cortili e pozzi antichi

Tra i melograni

Chiese in stile normanno

E una vecchia caserma

Dei carabinieri

Passano gli anni

E il tempo delle ragioni

Se ne sta andando

Per scoprire che non sono

Ancora maturo

Nel Secondo Imbrunire

E il cuore

Quando si fa sera

Muore d’amore

Non si vuol convincere

Che è bello

Vivere da soli

Die lage muren van lavasteen

Ze komen naar de zee en van hier

Hij kwam af en toe voorbij

Een bader in de zomer

Sciara delle Ginestre blootgesteld aan de zon

Ik besteed nog steeds mijn tijd

Om de zonsondergangen te observeren

En zie ze veranderen

Tweede schemering

en het hart

Als het donker wordt

Hij sterft van liefde

Hij wil het niet geloven

Wat is beter

Alleen zijn

Oude binnenplaatsen en waterputten

Tussen de granaatappels

Kerken in Normandische stijl

En een oude kazerne

van de carabinieri

Jaren gaan voorbij

En de tijd om redenen

Hij gaat weg

Om erachter te komen dat ze dat niet zijn

Nog steeds rijp

In de tweede schemering

en het hart

Als het donker wordt

Hij sterft van liefde

Hij wil niet overtuigen

Wat is cool

Alleen wonen