Oh Sweet Were The Hours - Franco Battiato, Ludwig van Beethoven

Oh sweet were the hours, when in mirth’s

frolic throng

I led up the revds with dance and with song;

When brisk from the fountain, and bright

as the day,

my spirits o’erflow’d, and ran sparkling

away!

Wine!

Come bring me wine to cheer me,

Friend of my heart!

Come pledge me high!

Wine!

Till the dreams of youth again are

near me,

Why must they leave me, tell me, why?

Retourn, ye sweet hours!

Once again let me

see

Your airly light forms of enchantment and

glee-

Come, give an old friend, while he crowns

his gay glass,

A nod as you part and a smile as you

pass.

Wine!

Come bring me wine…

I cannot forget you, I would not resign

There’s health in my pulse, and a spdl in my

wine*

And sunshine in autumn, tho' passing too

soon

Is sweeter and dearer than sunshine in June.

Wine!

Come brin* me wine…

Oh lief waren de uren, wanneer in vreugde's

dartelende menigte

Ik leidde de revds met dans en met zang;

Wanneer levendig van de fontein, en helder

als de dag,

mijn geest vloeide over en liep sprankelend

weg!

Wijn!

Kom, breng me wijn om me op te vrolijken,

Vriend van mijn hart!

Kom beloven me hoog!

Wijn!

Tot de dromen van de jeugd weer zijn

in de buurt van mij,

Waarom moeten ze me verlaten, vertel me, waarom?

Retourn, gij zoete uren!

Laat me nog een keer

zie je wel

Je luchtige lichte vormen van betovering en

vrolijkheid-

Kom, geef een oude vriend, terwijl hij kroont

zijn homo glas,

Een knikje als je afscheid neemt en een glimlach als je

doorgang.

Wijn!

Kom, breng me wijn...

Ik kan je niet vergeten, ik zou niet ontslag nemen

Er zit gezondheid in mijn hartslag en een spdl in mijn

wijn*

En zonneschijn in de herfst, ook al gaat het voorbij

spoedig

Is zoeter en kostbaarder dan zonneschijn in juni.

Wijn!

Kom me wijn schenken...