La felicidad [En vivo] - Francisco Céspedes, Pablo Milanés

Te he visto pasando del brazo de un hombre

Que con su mirada te envuelve en amor

Te he visto sonriendo mostrando tus ojos

Sin sombras, sin dudas, sin guardar rencor

Al tiempo en que al sólo pronunciar mi nombre

Con cierta ternura te ahogaba en dolor

Me vi caminando guardando distancias

Que sólo mostraba la complicidad

De besos furtivos, de manos con ansias

De darte un abrazo y gritar mi verdad

De grandes olvidos, de encuentros

De instantes, de amores

Y un poco tu infelicidad

Qué dulces mentiras, qué grandes verdades

Qué nos inventamos para perdurar

Qué filosofía, qué honor, qué ironía

Que nadie se hiera, que todo se cuide

Si sólo mi cuerpo se va a desgarrar

Te he visto pasando del brazo de un hombre

Que de cierto modo podría ser yo

Te he visto sonriendo mostrando tus ojos

Mientras te despeina y te envuelve en amor

Al tiempo en que sólo pronunciar tu nombre

Con cierta ternura me ahoga en dolor

Ik heb je zien lopen op de arm van een man

Die je met zijn blik in liefde omhult

Ik heb je zien lachen terwijl je je ogen liet zien

Zonder schaduwen, zonder twijfel, zonder wrok te koesteren

Op het moment dat ik mijn naam net uitsprak

Met een zekere tederheid heb ik je verdronken in pijn

Ik zag mezelf lopen met afstand houden

Dat toonde alleen medeplichtigheid aan

Van heimelijke kussen, van gretige handen

Om je een knuffel te geven en mijn waarheid te schreeuwen

Van grote vergetelheid, van ontmoetingen

Van momenten, van liefde

En een beetje je ongeluk

Wat een lieve leugens, wat een geweldige waarheden

Wat we hebben uitgevonden om lang mee te gaan

Welke filosofie, welke eer, welke ironie?

Laat niemand gewond raken, laat alles geregeld worden

Als mijn lichaam maar uit elkaar scheurt

Ik heb je zien lopen op de arm van een man

Dat ik het op een bepaalde manier zou kunnen zijn

Ik heb je zien lachen terwijl je je ogen liet zien

Terwijl hij je haar in de war brengt en je in liefde wikkelt

Naar de tijd dat je alleen je naam uitspreekt

Met een zekere tederheid verdrinkt het me in pijn