September - For All Eternity

Nothing deciphers what happened to me on this day

My love lay waste as my life is disgraced

All clarity is slowly decayed

Hopeless men carry broken hearts, weighed down by hurtful words

All I have is living in the past

I can’t help but reflect

I recollect;

once holding your hand

Not looking forward, never looking back

Nothing in that moment lacked

Though now we’re apart

I can’t seem to restart

Emptiness is all I have

We were so madly in love

So much so that we could never be apart

We had the whole world out in front

Oh the tears I’ve shed knowing now that you’re gone

I hope I never remember, the darkest day of September

Oh, for seven long years I built and you brought it down

Oh, for seven long years I bled and it meant nothing to you

How will I ever find the will, the will to rebuild

How will I ever find the will to rebuild without you

Niets ontcijfert wat mij op deze dag is overkomen

Mijn liefde is verwoest omdat mijn leven in ongenade is gevallen

Alle duidelijkheid is langzaam vervaagd

Hopeloze mannen dragen gebroken harten, gebukt onder kwetsende woorden

Het enige dat ik heb, is in het verleden leven

Ik kan niet anders dan nadenken

Ik herinner me;

een keer je hand vasthouden

Niet vooruitkijken, nooit terugkijken

Op dat moment ontbrak er niets

Hoewel we nu uit elkaar zijn

Ik kan niet opnieuw opstarten

Leegte is alles wat ik heb

We waren zo smoorverliefd

Zo erg dat we nooit uit elkaar zouden kunnen zijn

We hadden de hele wereld voor ons

Oh, de tranen die ik heb vergoten nu ik weet dat je er niet meer bent

Ik hoop dat ik me de donkerste dag van september nooit zal herinneren

Oh, zeven lange jaren heb ik gebouwd en jij hebt het neergehaald

Oh, zeven lange jaren bloedde ik en het betekende niets voor jou

Hoe zal ik ooit de wil vinden, de wil om te herbouwen?

Hoe zal ik ooit de wil vinden om te herbouwen zonder jou?