Nightmare - For All Eternity

This is the sound of my certain self being unwound

I sink deeper and deeper into hell, a hollow shell entering a new realm

Inside my mind, captive to a new reich

So this is what it sounds like?

This is what it sounds like

Hell

It’s all around

Hell

So this is what it sounds like

Failure to prevail

Trapped in my own cell, living in my own hell

What is worth discerning through all this hurting?

This is truly concerning

I’ve seen hell and home blur together

Am I a man or a monster?

Am I a man or a monster?

I can feel it now

No returning back through all this hurting

The deep and dark has swallowed me up

There’s no describing what I have become

Must I destroy myself to see the good prevail?

I was certain of who I was, but now I’m certain that it’s all lost

Seems so much harder now, to keep my feet on the ground

I don’t belong here, trapped in this nightmare

Pick me up, pull me out from this place that has me bound

I don’t belong here, trapped in this nightmare

This is my life unwound and this is how it sounds

This is how it sounds

This is how it sounds

Will I ever exist again, with my own heart within my own skin?

Can you feel it now?

Dit is het geluid van mijn zekere zelf dat wordt afgewikkeld

Ik zak dieper en dieper weg in de hel, een holle schil die een nieuw rijk binnengaat

In mijn gedachten, gevangen in een nieuw rijk

Dus dit is hoe het klinkt?

Dit is hoe het klinkt

Hel

Het is overal

Hel

Dus dit is hoe het klinkt

Niet zegevieren

Opgesloten in mijn eigen cel, levend in mijn eigen hel

Wat is de moeite waard om te onderscheiden door al deze pijn?

Dit is echt zorgwekkend

Ik heb hel en thuis samen zien vervagen

Ben ik een man of een monster?

Ben ik een man of een monster?

Ik kan het nu voelen

Geen terugkeer meer door al deze pijn

Het diepe en donkere heeft me opgeslokt

Er is geen beschrijving van wat ik ben geworden

Moet ik mezelf vernietigen om te zien dat het goede zegeviert?

Ik wist zeker wie ik was, maar nu weet ik zeker dat het allemaal verloren is

Het lijkt nu zo veel moeilijker om met mijn voeten op de grond te blijven

Ik hoor hier niet thuis, gevangen in deze nachtmerrie

Til me op, trek me weg van deze plek die me vasthoudt

Ik hoor hier niet thuis, gevangen in deze nachtmerrie

Dit is mijn leven ontbonden en zo klinkt het

Zo klinkt het

Zo klinkt het

Zal ik ooit nog bestaan, met mijn eigen hart in mijn eigen huid?

Kun je het nu voelen?