Volunteer DJ - Fishboy

I’m a volunteer DJ

At a radio station

Whose transmission stretches

Only five miles

And though I agree the form’s obsolete

I feel that I need to perform with style

Simultaneous playlists

In a red spiral notebook

Of internet treasures

And crate digging gems

And sad as it seems

They would feel more complete

If I had both the time

And means to hear all

That there is

But I may never know

No, I may never know

And my favorite album

I found in the basement

Of a gently used bookstore

A local releas

And twenty years since

I’m still not convincd

That an album exists that means that much to me

They were mid-70's rockers

They vanish completely

But I own all of their records

The whole discography

And don’t get me wrong:

It’s okay that they’re gone

But I feel like they stopped

Before reaching their peak

And we may never know

No, we may never know

And in the bookstore last night

I saw the singer of the band stand in line

I must admit I didn’t dare waste his time

I stood and watched as he was selling LPs

To the register teen

Somewhat relieved and impressed

Fifty dollars, fifty dollars at best

«And a baby is crying in the back bedroom,»

I write in my notebook

As she gets rocked to sleep

«Someday you’ll find the best songs of all time

May they be priceless and worthless

Like all the best things.»

Ik ben een vrijwillige DJ

Bij een radiostation

Wiens transmissie zich uitstrekt

Slechts vijf mijl

En hoewel ik het ermee eens ben dat het formulier achterhaald is

Ik heb het gevoel dat ik met stijl moet optreden

Gelijktijdige afspeellijsten

In een rood notitieboek met spiraal

Van internetschatten

En edelstenen voor het graven van kratten

En hoe triest het ook lijkt

Ze zouden zich completer voelen

Als ik allebei de tijd had

En betekent alles horen

Dat daar is

Maar misschien weet ik het nooit

Nee, misschien weet ik het nooit

En mijn favoriete album

Ik vond in de kelder

Van een weinig gebruikte boekhandel

Een lokale uitgave

En twintig jaar geleden

Ik ben nog steeds niet overtuigd

Dat er een album bestaat dat zoveel voor me betekent

Het waren rockers uit het midden van de jaren 70

Ze verdwijnen volledig

Maar ik bezit al hun platen

De hele discografie

En begrijp me niet verkeerd:

Het is oké dat ze weg zijn

Maar ik heb het gevoel dat ze zijn gestopt

Voordat ze hun hoogtepunt bereiken

En we zullen het misschien nooit weten

Nee, misschien zullen we het nooit weten

En gisteravond in de boekwinkel

Ik zag de zanger van de band in de rij staan

Ik moet toegeven dat ik zijn tijd niet durfde te verspillen

Ik stond op en keek toe hoe hij lp's verkocht

Aan de geregistreerde tiener

Enigszins opgelucht en onder de indruk

Vijftig dollar, hoogstens vijftig dollar

«En een baby huilt in de achterste slaapkamer,»

Ik schrijf in mijn notitieboekje

Terwijl ze in slaap wordt gewiegd

«Op een dag zul je de beste nummers aller tijden vinden

Mogen ze onbetaalbaar en waardeloos zijn

Zoals alle goede dingen.»