Noi donne - Fiordaliso

Noi che siamo nate solamente per aver pazienza

E accettiamo il tempo dondolando, come le altalene

Noi questa stragrande minoranza che ha il senso della vita

E se ne frega del potere

Noi che il nostro cuore la speranza non la perde mai

Noi che siamo dure diffidenti perfino un po’cattive

E’perch?

ci abbiam sbattuto i denti e anche soprattutto il cuore

Noi siamo disegni di parole non c'?

un poeta che ci scrive

Noi che siamo sempre un passo indietro

Come eliche di nave siamo chiuse a chiave per natura sai…

Siamo noi, noi, noi donne… strano mistero

Tanghi di fiamme, addii di gelo

Sempre in viaggio ad inseguire i mesi

Dietro alla luna calma della notte

Vediamo tutto bello ad occhi chiusi

Se mi accetti?

cos?

(noi donne noi donne noi donne)

Noi che usciamo da una settimana e stiamo bene insieme

Sappi che noi donne non passiamo facilmente

Dai tacchi alle ciabatte

Sar?

che abbiamo infanzie prigioniere e padri un po’gelosi

Dopo mezzanotte

E il primo schiaffo?

per il primo amore non lo scordi mai

Siamo noi, noi, noi donne

Passi leggeri, anime nude

In mezzo ad occhi e desideri, sogniamo tutte l’abito da sposa

E per un giorno ci sentiamo belle

Poi ci si archivia in una cinepresa e si resta l?

E si diventa fiori di mimosa e poi si cambia taglia di bichini

Perch?

la donna?

il tango dell’attesa

Se mi accetti?

cos?

Se mi accetti?

cos?

Se mi accetti?

cos?

Se mi accetti?

cos?

Wij die alleen zijn geboren om geduld te hebben

En we accepteren tijd door te schommelen, zoals schommels

Wij, deze enorme minderheid die de zin van het leven heeft

En hij geeft niet om de kracht

Wij dat ons hart nooit de hoop verliest

Wij die nauwelijks achterdochtig zijn, zelfs een beetje slecht

En waarom?

we praatten onze tanden en vooral onze harten

We zijn tekeningen van woorden, nietwaar?

een dichter die ons schrijft

Wij die altijd een stap achter lopen

Als scheepsschroeven zijn we van nature opgesloten, weet je...

Het zijn wij, wij, wij vrouwen ... vreemd mysterie

Tango's van vlammen, afscheid van vorst

Altijd op reis om de maanden te achtervolgen

Achter de kalme maan van de nacht

We zien alles wat mooi is met onze ogen dicht

Als je me accepteert?

hoezo?

(wij vrouwen wij vrouwen wij vrouwen)

Wij die al een week op pad zijn en het goed met elkaar hebben

Weet dat wij vrouwen niet gemakkelijk voorbijgaan

Van hakken tot pantoffels

Sar?

dat we kinderjaren en enigszins jaloerse vaders hebben opgesloten

Na middernacht

En de eerste klap?

voor de eerste liefde vergeet je het nooit

Het zijn wij, wij, wij vrouwen

Lichte voetstappen, naakte zielen

Tussen ogen en verlangens dromen we allemaal van de trouwjurk

En voor een dag voelen we ons mooi

Dan dien je een filmcamera in en blijf je daar?

En je wordt mimosa-bloemen en dan verander je de grootte van bichini

Waarom?

de vrouw?

de tango van het wachten

Als je me accepteert?

hoezo?

Als je me accepteert?

hoezo?

Als je me accepteert?

hoezo?

Als je me accepteert?

hoezo?