Thalia - faun

Sechs der Segen sanft und weiß

Der siebte Wunsch Tod verheißt

Der achte Zauber fluch kehren mag

Hoch in der Stille spinnt das Rad

Helle Jahre kehr’n ins Land

Angst aus aller Herzen verbannt

Der siebte Wunsch säht seine Saat

Hoch in der Stille sticht das Rad

Hinter dem Finger tropft das Blut

Hundert Trialen im Schlaf sie ruht

Ein König wählt den verloren Pfad

Hoch in der Stille weint das Land

Es hungert die Schöne auf See und auf Sand

Durch Rosen und Dorn tritt der König heran

Sein Kuss führt sie zurück in den Tag

Hoch in der Stille wacht das Rad

Sieben der Segen sanft und weiß

Der Schönen im Walde Glück verheißt

Morgenrot und heller Tag

Hoch am Himmel dreht sich das Rad

Zes de zegeningen zacht en wit

De zevende wens belooft de dood

De achtste spreuk kan een vloek vegen

Hoog in de stilte draait het wiel

Heldere jaren keren terug naar het land

Angst verbannen uit alle harten

De zevende wens zaait zijn zaad

Hoog in de stilte steekt het wiel

Bloed druipt van achter de vinger

Honderd beproevingen in slaap rust ze

Een koning kiest het verloren pad

Hoog in de stilte huilt het land

De schoonheid hongert naar zee en op zand

De koning nadert door rozen en doornen

Zijn kus brengt haar terug naar de dag

Hoog in de stilte houdt het wiel de wacht

Zeven zegeningen zacht en wit

Veel geluk beloofd aan de mooie in het bos

Dageraad en heldere dag

Het wiel draait hoog in de lucht