Holla - faun

Drunt am Holderbusch wachsen Blüten zart

Federweiß wie Schnee hier am stillen See

Wo die Jungfern baden

Drunt am Holderbusch eine Dame hold

Trägt die Sonn im Haar, tanzt so sonderbar

Dass die Nebel wallen

Drunt am Holderbusch spinnt sie Seide zart

Fein wie Mädchenhaar spinnt sie manches Jahr

Bis die Flocken fallen

Drunt am Holderbusch ruht die Spindel still

Reißt ein Faden ab, sanft kommt sie zur Acht

Und lässt Flocken fallen

Wie in stiller Pracht unter ihrer Acht

Wenn die Flocken fallen

Sei gewiss mein Kind, dass es Blüten sind

Wenn die Flocken fallen

Drunt am Holderbusch, dort am Spiegelsee

Fällt ihr Schleier weiß, hütet drunter weiß

All die guten Seelen

Drunt am Holderbusch dreifach in Gestalt

Durch ihr tiefes Tor bringt sie bald empor

Blütenweißes Leben

Wie in stiller Pracht unter ihrer Acht

Wenn die Flocken fallen

Sei gewiss mein Kind, dass es Blüten sind

Wenn die Flocken fallen

Bloesems groeien teder naar beneden op de houderstruik

Vederwit als sneeuw hier bij het stille meer

Waar de meisjes baden

Beneden op de Holderbusch houd een dame vast

Draagt ​​de zon in zijn haar, danst zo vreemd

Dat de nevels zweven

Beneden op de Holderbusch spint ze subtiel zijde

Zo fijn als een meisjeshaar spint ze vele jaren

Tot de vlokken vallen

Beneden op de Holderbusch rust de spindel stil

Als een draad scheurt, zorgt ze er voorzichtig voor

En laat vlokken vallen

Als in stille pracht onder haar acht

Als de vlokken vallen

Wees ervan verzekerd, mijn kind, dat het bloemen zijn

Als de vlokken vallen

Beneden op de Holderbusch, daar aan de Spiegelsee

Als haar sluier wit wordt, blijf er dan wit onder

Alle goede zielen

Drie keer in vorm op de Holderbusch

Door haar diepe poort brengt ze al snel naar boven

blank leven

Als in stille pracht onder haar acht

Als de vlokken vallen

Wees ervan verzekerd, mijn kind, dat het bloemen zijn

Als de vlokken vallen