Rabenballade - faun

Ich ging durchs Heidemoor allein

Da hörte ich drei Vögel schreien

Auf einem Baum drei Raben stolz

(die) war`n so schwarz wie Ebenholz

Der eine sprach: «Gefährte mein

Wo soll die nächste Mahlzeit sein?»

«Nach einem Kampf, auf grünem Feld

Liegt verwundet dort ein Held.»

Doch ihm zur Seite wacht sein Hund

Der wartet treu dort Stund`um Stund`

Und im Kreise am Himmel ziehen

Seine treuen Falken über ihm

Auch seine Liebste kommt herbei

Sie ist gefolgt dem Falkenschrei

Doch tief im Moor im Abendrot

Ist der edle Held längst tot

Und wieder liegt ein treuer Mann im Moor

Ein Held der Alles ohne Grund verlor

Ein neues Grab für einen alten Krieg

Für die Lügenmär von Ruhm und Heldensieg

Für die kurze Wut von einem Edelmann

Der hoch im Schloss einst nach Rache sann

Für einen König, den er gar nicht gekannt

Liegt er nun tot in einem fernen Land

Ik liep alleen door de heide

Toen hoorde ik drie vogels krijsen

Drie raven trots op een boom

(zij) waren zo zwart als ebbenhout

Een zei: «Mijn metgezellen

Waar moet de volgende maaltijd zijn?»

«Na een gevecht, op een groen veld

Daar ligt een gewonde held."

Maar zijn hond kijkt aan zijn zijde

Hij wacht daar uur na uur trouw

En teken in cirkels in de lucht

Zijn trouwe haviken boven hem

Zijn geliefde komt ook

Ze volgde de kreet van de havik

Maar diep in de hei in de zonsondergang

De nobele held is al lang dood

En weer ligt er een trouwe man in de hei

Een held die alles verloor zonder reden

Een nieuw graf voor een oude oorlog

Voor het lange verhaal van glorie en heroïsche overwinning

Voor de korte woede van een edelman

Wie droomde ooit van wraak hoog in het kasteel

Voor een koning die hij niet eens kende

Is hij nu dood in een ver land?